Vittoria Archilei
Vittoria Archilei, z domu Concarini[1][2], zwana La Romanina[1][3] (ur. około 1550 w Rzymie, zm. po 1618 we Florencji[1][2]) – włoska śpiewaczka (sopran) i lutnistka.
| Imię i nazwisko |
Vittoria Concarini |
|---|---|
| Pseudonim |
La Romanina |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys edytuj
W 1578 roku poślubiła w Rzymie śpiewaka i lutnistę Antonia Archileiego (ok. 1550–ok. 1610), protegowanego kardynała Ferdynanda Medyceusza[1][2]. W 1584 roku śpiewała na uroczystości weselnej Eleonory Medycejskiej[1]. Od około 1587 roku przebywała wraz z mężem na dworze Medyceuszy we Florencji, gdzie przypuszczalnie pozostała do śmierci[1][2]. Za życia cieszyła się wielką sławą, jej talent wokalny podziwiali Jacopo Peri, Giulio Caccini i Sigismondo d’India[2][3]. Była wykonawczynią intermediów Giovanniego de’ Bardi do komedii La Disperazione di Fileno z muzyką Emilia de’ Cavalieri (1590)[1][3]. Giambattista Marino zadedykował jej swój wiersz La morte di Vittoria cantatrice famosa (1629)[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 63. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 107. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c Scott L. Balthazar: Historical Dictionary of Opera. Lanham: Scarecrow Press, 2013, s. 30. ISBN 978-0-8108-6768-0.