Węgorzyce
Węgorzyce[3][4] (do 1945 Wangeritz) – osada sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Osina, nad rzeczką Leśnicą, dopływem Pileszy z dorzecza Gowienicy, na Równinie Nowogardzkiej, wśród pól i lasów sosnowych i mieszanych, ok. 2 km na wschód od Osiny.
| osada | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności |
220 |
| Strefa numeracyjna |
91 |
| Kod pocztowy |
72-221[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZGL |
| SIMC |
0780529 |
Położenie na mapie gminy Osina  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego  | |
 53°35′27″N 15°02′45″E/53,590833 15,045833[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim.
Historia edytuj
Od czasów średniowiecza osada była podzielona na trzy części. Jedną z nich stanowiło lenno rycerskie zasiedlone w latach 70. XIV wieu jeńcami węgierskimi (po wojnie z Ludwikiem Węgierskim. Druga część była to wieś chłopska, zaś trzecia stanowiła własność Kościoła. Do XV wieku wieś rycerska była podzielona pomiędzy rodziny: von Eberstein, von Knuthen i von Leutzen. W 1455 ród von Leutzen sprzedał majątek Henningowi von Mildenitz, pochodzącemu ze wsi Rybokarty. Pozostałe dwa rody władają majątkami w Węgorzycach do XVII wieku. W 1655 cała wieś zostaje przejęta przez von Midenitzów na drodze kupna i dziedziczenia. Jednak już cztery lata później całą wieś przejmuje rodzina von Edling. W XVIII wieku, za czasów panowania rodu von Lettow powstaje tutaj folwark o powierzchni gruntów liczącej sobie ponad 600 ha. W XIX wieku wieś podzielono na część folwarczną i chłopską. W 1843 zamieszkiwało tutaj ok. 260 osób. Znajdował się tutaj folwark, dwór i kościół. Ostatnią właścicielką wsi przed II wojną światową była Agnes von Lettow-Vorbeck. W 1945 wieś zajęły wojska polskie. Folwark został przejęty przez Państwowe Gospodarstwo Rolne. Zburzono pałac, zaś kościół popadł w ruinę.
Zabudowa edytuj
Obecna zabudowa wsi pochodzi w większości z czasów polskich. Są to głównie bloki mieszkalne stawiane dla pracowników PGR-ów. We wsi znajduje się również kilka niedokończonych bloków mieszkalnych w stanie surowym. Część starszych budynków mieszkalnych i gospodarczych pochodzi z czasów niemieckich. Są to jednak domy murowane bez większych wartości kulturowych. Najważniejszym zabytkiem jest późnogotycki kościół z końca XV wieku. Jest to budynek z kamienia polnego i głazów narzutowych, uzupełniany cegłą. W 1604 roku został przebudowany, zaś podczas zdobywania Pomorza Zachodniego przez wojska polskie i radzieckie w 1945 zniszczony. W roku 2012 staraniem mieszkańców rozpoczęto odbudowę kościoła, którą ukończono w 2013 roku. Pieniądze na odbudowę kościoła pochodziły z datków mieszkańców, wsparcia finansowego Gminy Osina oraz kwoty przekazanej przez wnuka byłych właścicieli Węgorzyc Alberta Bismarcka. Jest to prosty kościół salowy, zbudowany na planie prostokąta[5][6].
Na terenie przy dawnym pałacu znajduje się również park krajobrazowy w stylu angielskim. Został on założony na przełomie XVIII i XIX wieku. Znajduje się tam kilka pomnikowych drzew. We wsi znajduje się boisko piłkarskie, przystanek PKS i sklep spożywczy. Okoliczne lasy to tereny dla turystów pieszych i rowerowych, jeziora i stawy zaś, dla wędkarzy. Osada rolniczo-przemysłowa. Węgorzyce łączą się drogami asfaltowymi z Osiną i Redłem.
Zobacz też edytuj
Okoliczne miejscowości: Maciejewo, Osina, Redło, Stare Wyszomierki
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 145328
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1458 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Nowy kościół. gatetagoleniowska.com, 22.10.2014. [dostęp 2019-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-27)].
- ↑ Robert Gołębiowski: Konsekracja kościoła w Węgorzycach. [w:] Niedziela [on-line]. 2014-11-27. [dostęp 2019-03-11].