Wikipedia

Władysław Żmuda (ur. 1939)

polski piłkarz i trener piłkarski

Władysław Jan Żmuda (ur. 10 lutego 1939 w Rudzie) – polski piłkarz i trener piłkarski.

Władysław Żmuda
Pełne imię i nazwisko

Władysław Jan Żmuda

Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1939
Ruda

Wzrost

169 cm

Pozycja

pomocnik, obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
Slavia Ruda Śląska
1962–1971 Śląsk Wrocław
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1970–1971 Śląsk Wrocław (asystent)
1971–1977 Śląsk Wrocław
1977–1980 Górnik Zabrze
1980–1981 GKS Katowice
1981–1984 Widzew Łódź
1985–1987 Ruch Chorzów
1987–1989 GKS Katowice
1990–1991 Espérance Sportive de Tunis
1991–1993 Widzew Łódź
1993 Polska (asystent)
1994 Polonia Bytom
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera zawodnicza edytuj

Był wychowankiem Slavii Ruda Śląska, jesienią 1962 został zawodnikiem Śląska Wrocław, z którym awansował w 1964 do I ligi i (z kapitańską opaską na ramieniu) zadebiutował w rozgrywkach polskiej ekstraklasy piłkarskiej (16 sierpnia 1964 roku). W rozgrywkach I-ligowych wystąpił – w sezonie 1964/1965 w 15 spotkaniach (w rundzie wiosennej był kontuzjowany), w sezonie 1965/1966 – w 13 spotkaniach, w sezonie 1966/1967 – w 9 spotkaniach, w sezonie 1967/1968 – w 22 spotkaniach, w zakończonym spadkiem sezonie 1968/1969 – w 21 spotkaniach. Łącznie w ekstraklasie zagrał 80 razy. W latach 1969-1971 grał we wrocławskim klubie w II lidze.

Sukcesy zawodnicze edytuj

Śląsk Wrocław edytuj

Kariera szkoleniowa edytuj

W 1968 został absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. W sezonie 1970/1971 jako wciąż czynny zawodnik pomagał w prowadzeniu zajęć trenerowi Śląska Wrocław Jozefowi Stance. Latem 1971 został I trenerem Śląska, występującego wówczas w II lidze, W sezonie 1972/1973 wywalczył awans do ekstraklasy. W drugim sezonie po powrocie do elity Śląsk (już ze sprowadzonym z Gwardii Warszawa Władysławem Antonim Żmudą) zajął trzecie miejsce i wywalczył prawo gry w Pucharze UEFA. Listopadowy pojedynek III rundy pucharowych zmagań z Liverpool F.C. na Stadionie Olimpijskim oglądało ok. 60 tysięcy osób. W 1976 roku wrocławski klub zdobył swój pierwszy w historii Puchar Polski, w finale pokonując 2:0 Stal Mielec. W walce o półfinał rozgrywek o Puchar Zdobywców Pucharów lepszym od Śląska okazało się włoskie SSC Napoli. Kilka miesięcy po porażce w dwumeczu z Włochami wrocławski klub pod wodzą trenera Żmudy sięgnął po swój pierwszy w historii tytuł mistrza Polski.

Po ponad 6 latach spędzonych na ławce trenerskiej Śląska, Żmuda powrócił na jakiś czas na rodzinny Górny Śląsk i Górnika Zabrze (1977-1980). W sezonie 1980/1981 prowadził II ligowy GKS Katowice. Prowadził również Widzew Łódź (1981-1984, mistrzostwo Polski, dwa wicemistrzostwa Polski, Puchar Polski, półfinał Pucharu Europy), Ruch Chorzów (1985-1987), GKS Katowice (1987-1989, dwukrotne wicemistrzostwo kraju, odszedł po 9 kolejkach sezonu 1989/1990), ponownie Widzew Łódź (1991-1993)[1], Polonia Bytom (1994).

Prowadził także Espérance Tunis z którym zdobył krajowy dublet: mistrzostwo i Puchar Tunezji.

Od 1988 roku jest pracownikiem naukowym katowickiej AWF[2]. Dnia 25 maja 2012 roku w Art Hotelu we Wrocławiu została otwarta wirtualna wystawa poświęcona Żmudzie[3].

Sukcesy szkoleniowe edytuj

Śląsk Wrocław edytuj

Widzew Łódź edytuj

GKS Katowice edytuj

Espérance Tunis edytuj

Indywidualne edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Najlepsi trenerzy Widzewa: Władysław Żmuda [dostęp:2013-01-11]
  2. ↑ WKS Śląsk Wrocław – Aleja Gwiazd. slaskgwiazdy.w.interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)]. [dostęp:2002-11-22]
  3. ↑ Piłka nożna: (Nie)zapomniany bohater Wrocławia – wystawa o trenerze Żmudzie [dostęp:2012-05-25]
  4. ↑ Janusz Sybis piłkarzem wszech czasów Śląska, Władysław Żmuda I najlepszym trenerem w historii klubu. wroclaw.sport.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)]. [dostęp:2013-02-23]

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysław_Żmuda_(ur._1939)&oldid=72798815”