Władysław Bończa-Rutkowski

Władysław Bończa-Rutkowski (ur. 18 lipca 1841 w Nowym Dworze Mazowieckim, zm. 21 sierpnia 1905 w Staroźrebach) – polski malarz-pejzażysta.

Władysław Bończa-Rutkowski
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1841
Nowy Dwór Mazowiecki

Data i miejsce śmierci

21 sierpnia 1905
Staroźreby

Narodowość

Polska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Życiorys edytuj

Malarstwa nie traktował jako źródła utrzymania. Utrzymywał kontakty z warszawskim środowiskiem malarskim, przyjaźnił się m.in. z Janem Czesławem Moniuszką[1].

6 czerwca 1867 poślubił w kościele św. Aleksandra w Warszawie Marię Cichocką i został ojcem trojga dzieci: Władysława Karola (ur. 1868), Kamilli Justyny (ur. 1871), Jana Augustyna (ur. 1875)[2].

Twórczość edytuj

Jego obrazy przedstawiają w realistycznej konwencji sceny z życia wsi mazowieckiej w końcu XIX wieku. Tworzył też obrazy o tematyce sakralnej, m.in. w bocznych ołtarzach kościoła parafialnego w Białej Rawskiej. W latach 1891–1902 wykonał malarstwo ścienne w dawnym pałacu Bromirskich w Staroźrebach[3].

Niektóre jego dzieła malarskie znajdują się w zbiorach muzealnych, m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie („Krajobraz wiejski nocą”, 1891; „Orka”, 1892; „Scena przed dworkiem”, 1904) oraz w Muzeum Narodowym w Poznaniu („Rozmawiający chłopi”, 1896)

Przypisy edytuj

  1. Władysław Bończa Rutkowski - artysta z Dańkowa. bialarawska.blox.pl. [dostęp 2015-07-13]. (pol.).
  2. Tomasz Badowski: Przyczynek do badań nad życiem i twórczością Władysława Bończy-Rutkowskiego. artyzm.com. [dostęp 2015-07-13]. (pol.).
  3. "Biesiada Literacka" nr 6/1905, s. 199.

Bibliografia edytuj