Wikipedia

Władysław Jakubowski (żołnierz)

polski żołnierz

Władysław Jakubowski (ur. 1911 w Płocku, zm. 2 sierpnia 1944 w rejonie wsi Głusiec) – oficer, uczestnik II wojny światowej w szeregach Armii Czerwonej i Wojska Polskiego.

Władysław Jakubowski
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

1911
Płock

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 1944
pod wsią Głusiec

Przebieg służby
Lata służby

1941–1944

Siły zbrojne

Armia Czerwona
ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

2 Pułk Piechoty

Stanowiska

oficer polityczny

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Życiorys edytuj

Urodził się w 1911 roku. Ojciec był szewcem[1]. Edukację zakończył na etapie gimnazjum, z którego został usunięty z powodu prowadzenia działalności lewicowej. Następnie na swoje utrzymanie pracował jako elektromonter. Z powodu prowadzenia działalności politycznej i przynależność do Związku Młodzieży Komunistycznej w 1928 roku został skazany na 6 miesięcy więzienia. Następnie odbywał kolejne wyroki więzienia. W czasie agresji III Rzeszy na Polskę wydostał się z więzienia i uczestniczył w walkach w obronie Warszawy[1]. Po zakończeniu działań wojennych przedostał się do Brześcia, a następnie do Słonimia.

Po ataku Niemiec na Związek Radziecki wstąpił do Armii Czerwonej w Homlu. W sierpniu 1941 roku został ranny, następnie pracował w fabryce.

We wrześniu 1943 roku został żołnierzem armii polskiej utworzonej w ZSRR. Powierzono mu stanowisko zastępcy dowódcy batalionu w pułku zapasowym 1 DP. W 1944 roku został wykładowcą w 2 pp 1 DP[2].

Z pułkiem przeszedł szlak bojowy i dotarł nad Wisłę. Poległ w okolicy wsi Głusiec w walkach z armią niemiecką, w czasie działań bojowych zmierzających do uchwycenia przyczółka w rejonie Dęblina. W chwilę później poległ radiotelegrafista Michał Okurzały, który zdążył jeszcze nadać meldunek w którym informował m.in. o śmierci por. Jakubowskiego: faszyści całkowicie nas okrążyli...zasypują granatami, krzyczą, żeby się poddać...ale nasi się nie poddają. Zginął wykładowca Jakubowski...zostałem sam.[3].

Awanse edytuj

W Armii Czerwonej służył jako podoficer, po przeniesieniu do ludowego Wojska Polskiego pełnił funkcję oficera oświatowego bez stopnia.

  • chorąży (1944)
  • podporucznik (1944)
  • porucznik (1944)[4].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Rydłowski 1971 ↓, s. 148.
  2. ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 149.
  3. ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 152.
  4. ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 148,149.

Bibliografia edytuj

  • Jerzy Rydłowski: Żołnierze lat wojny i okupacji. Warszawa: 1971.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysław_Jakubowski_(żołnierz)&oldid=70599259”