Władysław Kosieradzki

Władysław Kosieradzki (ur. 30 stycznia 1905 w Miechowie, zm. 6 sierpnia 1944 w Warszawie[1]) – doktor praw Uniwersytetu Józefa Piłsudskiego w Warszawie, prawnik, ekonomista.

Władysław Kosieradzki
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1905
Miechów

Data i miejsce śmierci

6 sierpnia 1944
Warszawa

doktor praw
Uniwersytet

Uniwersytet Józefa Piłsudskiego w Warszawie

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Nagrobek Władysława Kosieradzkiego na Cmentarzu powązkowskim

Życiorys edytuj

Syn Konrada (zm. 1935) i Antoniny z Ankiewiczów (zm. 1965). Studiował prawo na Uniwersytecie J. Piłsudskiego w Warszawie, gdzie się doktoryzował. W 1934 był adwokatem w Warszawie[2] oraz przewodniczył Międzyministerialnemu Komitetowi Prawnemu dla skodyfikowania ustawodawstwa oddłużenia rolnictwa. Był jednym z twórców koncepcji budowy Centralnego Okręgu Przemysłowego, wraz z bratem Pawłem Kosieradzkim i wicepremierem odpowiedzialnym za przemysł i gospodarkę Eugeniuszem Kwiatkowskim. Jego Memoriał złożony jesienią 1936 roku uznano za najlepszy z serii opracowań na temat budowy okręgu. W oparciu o ten dokument w lutym 1937 roku plan COP został ostatecznie zatwierdzony. Uznanie materiału zostało poprzedzone zainicjowaną przez Władysława Kosieradzkiego a przeprowadzoną przez publicystę, Melchiora Wańkowicza, akcją propagandową. Wymieniona akcja uwypukliła rolę Eugeniusza Kwiatkowskiego, a braci Kosieradzkich, jako twórców COP, umieściła na dalszym planie. Była to jednak propaganda skuteczna, doprowadziła do zatwierdzenia realizacji planu.

Jego losy wojenne nie są do końca jasne. Według świadków, przekazów ustnych i informacji uzyskanych od najbliższych krewnych, w 1944, wraz z mieszkańcami kamienicy na ulicy Poznańskiej w Warszawie, został rozstrzelany, w ramach niemieckiej akcji odwetowej. Nie zostało to jednak potwierdzone. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 32 wprost-1-13)[1].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW KOSIERADZKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-02].
  2. a b M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 337 „za zasługi na polu administracji skarbowej”.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj