Władysław Olizar
Władysław Olizar (ur. 11 listopada 1908 w majątku Czarnolas w Żytomierskiem, zm. 23 grudnia 1982)[2] – inżynier rolnik, ziemianin, działacz polityczno-społeczny[3].
| Data i miejsce urodzenia |
11 listopada 1908 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
 [1]
| |
Życiorys edytuj
Syn Włodzimierza Mariana i Urszuli Andrychiewicz[2]. Ukończył SGGW (1929–1932)[1]. Był członkiem korporacji „Arkonia”. Współtworzył środowisko ONR-u[3]. Brał udział w wojnie obronnej Polski w 1939[1]. Podczas II wojny działał w SCN (Wydział Rolny) oraz Delegaturze Rządu na Kraj. Uczestniczył w powstaniu warszawskim. Wspólnie ze Stanisławem Żarynem administrował majątkiem Szeligi koło Warszawy. Ukrywali tutaj Irenę i Lazara Engelbergów, żydowskie małżeństwo[3].
Po wojnie był administratorem majątków Państwowych Nieruchomości Ziemskich. Pracował też w Centralnym Biurze Studiów i Projektów Wodno-Melioracyjnych[1].
Pośmiertnie (1998) odznaczony medalem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d www.polskaniezwykla.pl [dostęp: 27 VI 2018]
- ↑ a b c www.sejm-wielki.pl [dostęp: 27 VI 2018]
- ↑ a b c W.J. Muszyński, Duch młodych. Organizacja Polska i Obóz Narodowo-Radykalny w latach 1934-1944. Od studenckiej rewolty do konspiracji niepodległościowej, IPN, Warszawa 2011, s. 278, przypis nr 174.
- ↑ www.sprawiedliwi.org.pl [dostęp: 27 VI 2018]
Bibliografia edytuj
- W.J. Muszyński, Duch młodych. Organizacja Polska i Obóz Narodowo-Radykalny w latach 1934-1944. Od studenckiej rewolty do konspiracji niepodległościowej, IPN, Warszawa 2011, s. 278, przypis nr 174.