Władysław Wieczorek
Władysław Grzegorz Wieczorek (ur. 24 kwietnia 1962 w Piotrkowie Trybunalskim) – polski profesor nauk chemicznych[1], prorektor ds. studenckich Politechniki Warszawskiej w kadencji 2008-2016.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 kwietnia 1962 |
| Prof. dr hab. inż. nauk chemicznych | |
| Specjalność: technologia chemiczna | |
| Alma Mater |
Politechnika Warszawska |
| Doktorat |
1989 – chemia |
| Habilitacja |
25 listopada 1996 – chemia |
| Profesura |
15 maja 2002 |
| Funkcja Jednostka PAN |
Członek Komitetu |
| Nauczyciel akademicki | |
| Okres zatrudn. |
1986 |
| dziekan | |
| Uczelnia | |
| Okres spraw. |
2002–2008, od 2016 |
| prorektor ds. studenckich | |
| Uczelnia | |
| Okres spraw. |
2008–2016 |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 24 kwietnia 1962 w Piotrkowie Trybunalskim[2]. W 1986 ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Chemicznym PW, uzyskując dyplom magistra inżyniera chemika ze specjalnością technologia ciała stałego. Praca magisterska dotyczyła badania własności stałych elektrolitów z układu poli(tlenek etylenu) – jodek sodowy. Promotorami byli prof. dr hab. Jan Przyłuski i dr inż. Janusz Płocharski. W 1989 obronił doktorat pt. Wysokoprzewodzące modyfikowane stałe elektrolity polieterowe, również pod opieką prof. Przyłuskiego. Praca doktorska została wyróżniona przez radę Wydziału Chemicznego PW oraz nagrodą Ministra Edukacji Narodowej[3]. W 1996 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk chemicznych w specjalności fizykochemia ciała stałego na podstawie dorobku naukowego i pracy pt. Composite polyether based electrolytes. W 2002 uzyskał tytuł naukowy profesora[1][3].
W okresie od maja 1993 do sierpnia 1996 przebywał na Uniwersytecie w Guelph (Kanada) na stypendium NATO International Postdoctoral Fellow. Ponadto odbył dwa krótkoterminowe staże w Chalmers University w Göteborgu (w 1992) i CNR TAE Messina[3].
W latach 2002–2008[3] i od 2016[4] jest dziekanem Wydziału Chemicznego PW, a w latach 2008–2012 i 2012–2016 był prorektorem ds. studenckich PW[5].
Jego działalność naukowa skupia się na syntezie i badaniu właściwości elektrolitów polimerowych pod kątem ich zastosowania w urządzeniach elektrochemicznych (akumulatorach litowych i litowo-jonowych, ogniwach paliwowych, układach elektrochromatycznych). Jest współautorem ponad 150 artykułów opublikowanych w czasopismach z listy filadelfijskiej[6] i 12 patentów, w tym międzynarodowych[6]. Wypromował 27 magistrów (do 2012)[3] i 11 doktorów (do 2016)[7][8]. Brał udział w pracach nad projektem Suplement do dyplomu, koordynowanym przez MEN[3]. Od 1999 jest członkiem kolegium redakcyjnego Journal of New Materials for Electrochemical Systems[3].
W 2019 roku został odznaczony Papieskim Medalem Pro Ecclesia et Pontifice[9].
Prywatnie edytuj
Mieszka w podwarszawskim Mysiadle. Jest żonaty i ma jedną córkę.[10]
Członkostwo edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Prof. dr hab. inż. Władysław Grzegorz Wieczorek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2017-06-27].
- ↑ Życiorys • Władysław Wieczorek [online], www.wladyslawwieczorek.pl [dostęp 2020-06-20].
- ↑ a b c d e f g Kandydat na stanowisko Prorektora ds. Studenckich - prof. dr hab. inż. Władysław Wieczorek. Politechnika Warszawska. BIP. [dostęp 2017-06-27].
- ↑ Władze Wydziału Chemicznego. [dostęp 2017-06-25].
- ↑ Władze PW. [dostęp 2016-06-16].
- ↑ a b Władysław Wieczorek. Publikacje. Baza Wiedzy PW. [dostęp 2017-06-27].
- ↑ Obronione rozprawy doktorskie od 01.01.2010. Wydział Chemiczny PW. [dostęp 2017-06-27].
- ↑ Władysław Wieczorek. Doktoraty. Repozytorium PW. [dostęp 2017-06-27].
- ↑ Papieski medal dla prof. Władysława Wieczorka [online], warszawa.gosc.pl [dostęp 2019-06-19].
- ↑ Władysław Wieczorek - oficjalna strona domowa. [dostęp 2020-06-08].
- ↑ a b Władysław Wieczorek. Aktywność. Repozytorium PW. [dostęp 2017-06-27].