Włodzimierz Bzowski
Włodzimierz Piotr Antoni Janota Bzowski (ur. 29 kwietnia 1881 w Gorzkowie, zm. w 1942 w Bucharze) – polski inżynier rolnik, ziemianin w Cholewiczach, organizator kas oszczędnościowo-pożyczkowych w powiecie wołkowyskim, członek Rady Głównej Centralnego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych od 1934 roku[1], prezes Wojewódzkiego Związku Towarzystw i Kółek Rolniczych w Białymstoku, członek Sekretariatu Generalnego BBWR. Poseł na Sejm III kadencji 1930–1935.
Data i miejsce urodzenia |
29 kwietnia 1881 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1942 |
Poseł III kadencji Sejmu (II RP) | |
Okres |
od 1930 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Został aresztowany przez NKWD 23 listopada 1939 roku w Cholewiczach, gdzie stale zamieszkiwał (powiat wołkowyski), 1 lipca 1941 roku został skazany na 8 lat łagru, przewieziony do Uzbekistanu, zwolniony 6 września 1941 roku. W 1942 r. dotarł do Buchary (Uzbecka SRR), gdzie zmarł z wycieńczenia[2]. Grób symboliczny znajduje się na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera G-11-12)[3].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi (15 kwietnia 1929)[4]
Przypisy edytuj
- ↑ Sprawozdanie Centralnego Towarzystwa Organizacyj i Kółek Rolniczych w Warszawie za 1934/5 Rok, Warszawa 1935, s. 17.
- ↑ powiat wołkowyski. [dostęp 2-12-05-13].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 353 „za zasługi na polu podniesienia drobnego rolnictwa i pracy społecznej”.
Linki zewnętrzne edytuj
- Dzieła Włodzimierza Bzowskiego w bibliotece Polona