Włosianka krawiecka

Włosianka - sztywna tkanina, najczęściej z bawełnianą osnową i wątkiem z końskiego włosia lub żyłki poliamidowej. Stosowana w krawiectwie do usztywniania klap (marynarek, żakietów), kołnierzy, mankietów, przednich części itp.

Historia edytuj

W czasach II wojny światowej włosiankę otrzymywano z włosów ludzi, którzy zostali uwięzieni w niemieckich obozach koncentracyjnych bądź też wymordowani w obozach zagłady.
Przerabianiem ludzkich włosów zajmowała się między innymi wytwórnia dywanów w Kietrzu na Opolszczyźnie, firma Held w Mieroszowie w Sudetach i przetwórnia w Bremie.^[1]

Przypisy edytuj

↑ Andrzej Strzelecki: Die Verwertung der Leichen der Opfer, in: Wacław Długoborski, Franciszek Piper (Hrsg.): Auschwitz, 1940–1945. Studien zur Geschichte des Konzentrations- und Vernichtungslagers Auschwitz. Band 2: Die Häftlinge. Existenzbedingungen, Arbeit und Tod. Verlag des Staatlichen Museums Auschwitz-Birkenau, Oświe̜cim 1999, S. 483–506, tutaj strona 497–500. ISBN 83-85047-76-X.

[1] Andrzej Strzelecki: Die Verwertung der Leichen der Opfer, in: Wacław Długoborski, Franciszek Piper (Hrsg.): Auschwitz, 1940–1945. Studien zur Geschichte des Konzentrations- und Vernichtungslagers Auschwitz. Band 2: Die Häftlinge. Existenzbedingungen, Arbeit und Tod. Verlag des Staatlichen Museums Auschwitz-Birkenau, Oświe̜cim 1999, S. 483–506, tutaj strona 497–500. ISBN 83-85047-76-X.

[1]