W oliwnym gaju (wiersz)
W oliwnym gaju – wiersz młodopolskiego poety Kazimierza Przerwy-Tetmajera[1], opublikowany w tomiku Poezje. Seria pierwsza, wydanym w 1891. Utwór jest napisany klasyczną sekstyną, czyli zwrotką sześciowersową rymowaną ababcc, układaną jedenastozgłoskowcem.
- W oliwnym gaju, gdzie pachną jaśminy,
- perłowe lilie i szkarłatne róże,
- nad cichym morzem barwy złotosinej
- od słońca, co się paliło w lazurze,
- dzieło od bogów natchnionego dłuta,
- Afrodis stała z marmuru wykuta.
Utwór opowiada o tym, jak grecki wojownik, idący na wojnę z Persami, przystanął przed marmurowym posągiem bogini Afrodyty[2] i – urzeczony jego pięknem –- powiedział –- Za jeden uścisk twój, bogini złota,/zapłacę chwałą mojego żywota!.... Wtedy figura ożyła. To sama bogini objawiła się śmiertelnikowi. Tymczasem jego towarzysze poszli w bój i zginęli: A jego bracia milczący leżeli/na piersiach wrogów i na piersi krwawej....
Przypisy edytuj
- ↑ Tetmajer Kazimierz, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-04-05].
- ↑ Afrodyta, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-04-07].
Linki zewnętrzne edytuj
- Kazimierz Przerwa-Tetmajer: W oliwnym gaju.... literat.ug.edu.pl. [dostęp 2017-04-07]. (pol.).