Wacław Boguszewski
Wacław Stanisław Boguszewski[a] (ur. 5 marca?/17 marca 1891 w m. Browki, pow. jampolskim, zm. 2 marca 1942 w Treblince) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
| |
 podpułkownik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
17 marca 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 marca 1942 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
komendant PKU |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
Był synem Aleksandra. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Służył w 71 Pułku Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej[1]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 436. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. 10 lipca tego roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu sztabowego[3][4]. W 1924 został przesunięty na stanowisko dowódcy III batalionu[5]. W maju 1925 został przeniesiony do 29 Pułku Piechoty w Kaliszu na stanowisko dowódcy II batalionu[6]. Później został przydzielony z 29 pp do Komendy Miasta Warszawy na stanowisko szefa bezpieczeństwa, a w październiku 1926 przeniesiony do 69 Pułku Piechoty w Gnieźnie na stanowisko kwatermistrza[7]. 23 stycznia 1929 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 7. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W marcu 1929 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Puławy na stanowisko pełniącego obowiązki komendanta[9]. W marcu 1932 został zatwierdzony na stanowisku komendanta[10][11]. Na stanowisku komendanta PKU pozostał do sierpnia 1935[12], kiedy to zastąpił go mjr piech. Józef Stanisław Nowicki[13].
30 października 1941 został zatrzymany i osadzony na Pawiaku, a 2 marca 1942 rozstrzelany w karnym obozie pracy w Treblince[14].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)[15]
- Medal Niepodległości (20 lipca 1932)[16][17]
- Srebrny Krzyż Zasługi (8 sierpnia 1925)[18][15]
- Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)[19]
Uwagi edytuj
- ↑ W styczniu 1934 ogłoszono sprostowanie imienia i daty urodzenia ppłk. Wacława Boguszewskiego z „Wacław ur. 18 marca 1891” na „Wacław Stanisław ur. 17 marca 1891”.
Przypisy edytuj
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 197, 562.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 34.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 552.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 328, 403.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 290, 347.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 264, 269.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 11 października 1926 roku, s. 334.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 24 stycznia 1929 roku, s. 3.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 101.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 226.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 521.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 11.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 97.
- ↑ Straty ↓.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 22.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 11 listopada 1932 roku, s. 383.
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 184, poz. 814 „za zasługi, położone na polu organizacji i administracji armji”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 328.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2020-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)].