Wacław Damski (ur. 1857, zm. 3 lipca 1923) – polski lekarz.

Wacław Damski
Ilustracja
Wacław Damski (przed 1914)
Data urodzenia

1857

Data śmierci

3 lipca 1923

Narodowość

polska

Odznaczenia
Odznaka Honorowa Austriackiego Czerwonego Krzyża

Życiorys edytuj

Urodził się w 1857[1]. Studiował w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. W listopadzie 1882 został wybrany wydziałowym Towarzystwa Wzajemnej Pomocy uczniów UJ na rok 1882/1883[2]. W 1883 pełnił funkcję prezesa Bratniej Pomocy UJ. W latach 1893–1910 pracował jako lekarz w Gwarectwie Jaworznickim[3]. 8 marca 1896 został wybrany prezesem jaworznickiego gniazda Towarzystwa Gimnastycznego Sokół. Podczas wyborów do rady miasta Jaworzna w 1906 został wybrany asesorem[4].

W maju 1912 został wiceprezesem Zachodnio-galicyjskiej Izby lekarskiej[5]. Od 1912 był kierownikiem Szkoły Zawodowych Pielęgniarek w Krakowie[6]. W styczniu 1914 został wybrany prezesem Krajowego Związku Lekarzy[7]. W wyborach z maja z 1914 został wybrany radnym Rady Miejskiej w Krakowie[8].

Podczas I wojny światowej pełnił w Krakowie funkcję referenta opieki nad rodzinami legionistów[9]. Wszedł w skład stworzonego 22 sierpnia 1914 oddziału sanitarnego Departamentu Wojskowego N.K.N., gdzie objął referat szpitalnictwa. Organizował szpitale dla legionistów, a w listopadzie 1914, wraz z częścią oddziału, wyjechał do Wiednia[10]. W 1916 został odznaczony Odznaką Honorową Czerwonego Krzyża II klasy z dekoracją wojenną[11][12]. W październiku 1918 pozostawał radnym Krakowa i należał do konserwatystów[13]. Podczas posiedzenia Krakowskiego Towarzystwa Lekarskiego w dniu 11 grudnia 1918 roku został wybrany jego prezesem na 1919 rok[14]. W XX-leciu międzywojennym pracował jako lekarz w Krakowie[15].

Zmarł 3 lipca 1923 i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[16].

Przypisy edytuj

  1. Wacław Damski. zck-krakow.pl. [dostęp 2022-05-14].
  2. Tow. Wzajemnej Pomocy uczniów Uniw. Jag.. „Nowa Reforma”. Nr 262, s. 3, 16 listopada 1882. 
  3. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodometyi z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1893 [online], s. 196.
  4. Maria Leś-Rudnicka, Historia Jaworzna w XIX wieku 1795–1914, Inicjatywa Wydawnicza Muzeum Miasta Jaworzna, 2017, ISBN 978-83-65438-05-8.
  5. Z Krakowa, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1912-05-12, s. 12 [online], anno.onb.ac.at [dostęp 2019-12-24].
  6. Szkoła zawodowych pielęgniarek, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1912-09-09, s. 4 [online], anno.onb.ac.at [dostęp 2019-12-24].
  7. Krajowy Związek Lekarzy, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1914-01-20, s. 4 [online], anno.onb.ac.at [dostęp 2019-12-24].
  8. Nowi ojcowie miasta Krakowa. „Nowości Illustrowane”. Nr 29, s. 8-9, 18 lipca 1914. 
  9. Naczelny Komitet Narodowy i jego współpracownicy., „Legionista Polski. Kalendarz Naczelnego Komitetu Narodowego na rok 1916”, 1916.
  10. Oddział Sanitarny N.K.N., „Legionista Polski. Kalendarz Naczelnego Komitetu Narodowego na rok 1916”, 1916, s. 121–126.
  11. Personalnachrichten. „Neues Wiener Tagblatt”. Nr 99, s. 15, 9 kwietnia 1916. (niem.). 
  12. Odznaczenia. „Kurjer Lwowski”. Nr 183, s. 3, 11 kwietnia 1916. 
  13. Kronika, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1918-10-10, s. 10 [online], anno.onb.ac.at [dostęp 2019-12-24].
  14. Wiadomości bieżące, „Przegląd Lekarski oraz Czasopismo Lekarskie” (Nr 50), 1918, s. 6.
  15. Jan Gwalbert Pawlikowski, Kilka wspomnień o tych, co dawniej po Tatrach chadzali, „Taternik”, 1925, s. 1–4.
  16. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Wacław Damski. rakowice.eu. [dostęp 2022-05-04].