Wacław Kinel (ur. ok. 1881, zm. w czerwcu 1938[1][2]) – polski prawnik, sędzia, urzędnik ministerialny w II RP.

Wacław Kinel
Data urodzenia

ok. 1881

Data śmierci

czerwiec 1938

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

prawnik

Narodowość

polska

Pracodawca

Ministerstwo Sprawiedliwości

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie)
Grób Wacława Kinela na cmentarzu Powązkowskim

W 1905 został powołany na stanowisko obrońcy Prokuratorii Generalnej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został kierownikiem sekcji ustawodawczej Ministerstwa Sprawiedliwości. Pełnił funkcję radcy ministerialnego, a w listopadzie 1918 został mianowany naczelnikiem wydziału[3]. W 1920 został członkiem komisji redakcyjnej działu nieurzędowego ministerstwa[4]. Pełnił funkcję konsulenta prawnego. Z tego stanowiska 1 lutego 1923 został mianowany naczelnikiem wydziału[5]. 9 czerwca 1923 został zwolniony z tego stanowiska na skutek mianowania na urząd sędziego Najwyższego Trybunału Administracyjnego[6]. Stanowisko sędziego NTA sprawował na przełomie lat 20. i 30[7]. W latach 30. był sędzią Trybunału Kompetencyjnego[8].

Zmarł w 1938 w wieku 56 lat[9]. Został pochowany 18 czerwca 1938 na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 217-2-29,30)[9][1].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Zmarli w Warszawie. „Warszawski Dziennik Narodowy”, s. 7, Nr 165 z 18 czerwca 1938. 
  2. Napis na nagrobku: Żył lat 55 zm. 1937 r.
  3. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 387, Nr 12 z 26 listopada 1918. 
  4. Różne wiadomości. „Gazeta Sądowa Warszawska”, s. 8, Nr 1 z 3 stycznia 1920. 
  5. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 181, Nr 7 z 1 kwietnia 1923. 
  6. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 326, Nr 13 z 1 lipca 1923. 
  7. Księga adresowa miasta Krakowa i województwa krakowskiego 1932. 1932, s. 3.
  8. Orzeczenie Trybunału Kompetencyjnego z dnia 26 października 1937. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Skarbu”, s. 117, Nr 4 z 10 lutego 1938. 
  9. a b Cmentarz Stare Powązki: ADELAIDA PUCHALSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-02-28].
  10. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 18.
  11. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi na polu sądownictwa administracyjnego”.
  12. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 za zasługi na polu pracy w sądownictwie”.