Wacław Kowalik
Wacław Kowalik (ur. 1913 w Studziankach, zm. 15 sierpnia 1983 w Warszawie) – polski rzeźbiarz i medalier.
| Data i miejsce urodzenia |
1913 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 sierpnia 1983 |
| Narodowość |
polska |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
medalierstwo, rzeźba |
| Ważne dzieła | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Syn Józefa[1]. W 1939 ukończył pięcioletnie studia na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, studiował pod kierunkiem Tadeusza Breyera. Po 1945 został stałym współpracownikiem Mennicy Państwowej, dla której stworzył ponad sto wzorów medalierskich, plakiet oraz projektów monet (m.in. będącej dwadzieścia lat w obiegu monety o nominale 2 złote[2]), a z odznaczeń zaprojektował Medal „Za udział w walkach o Berlin” ustanowiony w 1966[3]. Ponadto był twórcą kompozycji figuralnych m.in. Pomnik Partyzanta w Warszawie zrealizowany w 1962, Pomnik Walki i Męczeństwa Ziemi Bydgoskiej niezrealizowany projekt z 1966 (pierwsza nagroda). Wiele dzieł Wacława Kowalika znajduje się w zbiorach muzealnych m.in. Muzeum Watykańskiego, Muzeum Narodowego w Warszawie i Muzeum Warszawy[4].
11 lipca 1955 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[1].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144.
- ↑ Moneta 2 złote polskie z 1976, projektu Wacława Kowalika. [dostęp 2011-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-10)].
- ↑ Tadeusz Jeziorowski, Mariusz Skotnicki (red.): Blask orderów. T. III. Warszawa: Muzeum Łazienki Królewskie, 2019, s. 50.
- ↑ Artinfo, Wacław Kowalik