Wacław Makatrewicz
Wacław Makatrewicz (ur. 27 września 1895 w Słonimie, zm. 1952[1]) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 ppułkownik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 września 1895 |
|---|---|
| Data śmierci |
1952 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
zastępca dowódcy pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w Słonimie, w rodzinie Jana. Do Wojska Polskiego został przyjęty z Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Służył w 41 Pułku Piechoty w Suwałkach. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1885. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. Później został przeniesiony do 63 Pułku Piechoty w Toruniu[3]. Od 1924 był przydzielony z 63 pp do Komendy Miasta Warszawa[4]. W styczniu 1927 został przeniesiony do 66 Pułku Piechoty w Chełmnie[5], a w kwietniu 1928 do 78 Pułku Piechoty w Baranowiczach[6][7]. 2 kwietnia 1929 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 65. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W lipcu tego roku został przeniesiony do 45 Pułku Piechoty w Równem na stanowisko komendanta składnicy wojennej[9]. W marcu 1930 został przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu[10]. W sierpniu 1935 został przeniesiony do 41 pp na stanowisko kwatermistrza[11]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 49. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12][13]. W marcu 1939 pełnił służbę w 28 Pułku Piechoty w Łodzi na stanowisku I zastępcy dowódcy pułku[14].
W kwietniu 1943 został aresztowany i osadzony na Pawiaku[15].
Zmarł w 1952. Pochowany na cmentarzu katolickim przy ulicy Ogrodowej w Łodzi[16].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari[17]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[17]
- Srebrny Krzyż Zasługi (16 stycznia 1926)[18][19]
Przypisy edytuj
- ↑ Kazimierz Krajewski, Tomasz Łabuszewski „Zwyczajny” resort: studia o aparacie bezpieczeństwa 1944–1956, Instytut Pamięci Narodowej, 2005, s. 417.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 70.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 305, 421.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 264, 364.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 12 stycznia 1927 roku, s. 2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 139.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 92, 199.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 106.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 190.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 116.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 97.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 339.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 15.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 581.
- ↑ Straty ↓.
- ↑ Wacław Makatrewicz Pułkownik WP Zmarł: 1952 [online], BillionGraves [dostęp 2021-06-14] (pol.).
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 35.
- ↑ M.P. z 1926 r. nr 17, poz. 48 „za zasługi, położone z narażeniem życia w akcji ratowniczej w czasie powodzi”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 92.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2020-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)].