Waligóra
Waligóra (niem. Heidelberg[2]) – najwyższy szczyt Gór Suchych i jednocześnie całych Gór Kamiennych (933,88[3] lub 936 m n.p.m.[2]), leżący odpowiednio w ich północnej i środkowej części. Jest jedną z najwyższych gór Sudetów Środkowych.
 Waligóra – widok spod schroniska Andrzejówka na Przełęczy Trzech Dolin | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
933,88 m n.p.m. |
| Wybitność |
366 m |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°40′51″N 16°16′41″E/50,680833 16,278056[1]
| |
Ukształtowanie terenu i budowa geologiczna edytuj
Masyw Waligóry tworzy wydłużony południkowo, kilkusetmetrowej długości grzbiet z łagodnym zboczem południowym i bardzo stromymi pozostałymi. Najlepiej widoczne z okolicy schroniska Andrzejówka zbocze północne, opada bardzo ostro ku Przełęczy Trzech Dolin, czyniąc górę dominującym elementem krajobrazu. Jej zbocza porasta mieszany las bukowo-świerkowy, przerzedzony w wyniku klęski ekologicznej.
Góra zbudowana jest z permskich porfirów kwarcowych, należących do północnego skrzydła niecki śródsudeckiej.
Turystyka edytuj
Szczyt stał się celem wycieczek już w XIX w., gdy był odsłonięty i stanowił dobry punkt widokowy. Po roku 1945 istniała na nim drewniana wieża triangulacyjno-widokowa, jednak popadła w ruinę i została rozebrana[4]. Mimo obecnego braku punktu widokowego Waligóra pozostaje popularnym celem wycieczek pieszych, głównie dzięki bezpośredniej bliskości Przełęczy Trzech Dolin, na której znajduje się duży węzeł szlaków, schronisko Andrzejówka oraz tereny do narciarstwa biegowego i zjazdowego.
Waligóra należy do Korony Gór Polski, Korony Sudetów i Korony Sudetów Polskich.
Na szczyt prowadzą dwa szlaki:
pieszy, od Przełęczy Trzech Dolin do Sokołowska przez ruiny zamku Radosno,
odgałęzienie górskiego szlaku rowerowego z Głuszycy przez Radosną do Przełęczy Trzech Dolin (wyznakowany w 2004 roku przez gminę Głuszyca).
U podnóża góry przebiegają szlaki:
pieszy, od Przeł. Trzech Dolin do Sokołowska przez Suchawę,
górski szlak rowerowy wokół Głuszycy (wyznakowany w 2004 roku przez gminę Głuszyca).
Bibliografia edytuj
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 9 Góry Kamienne, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 1996, ISBN 83-85773-20-7
- Sudety Środkowe. Skala 1:40 000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-60044-44-9.
Przypisy edytuj
- ↑ Otwarte Dane - Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych (PRNG) [online], dane.gov.pl [dostęp 2023-07-05].
- ↑ a b Topographische Karte 1:25 000 (Meßtischblatt), Arkusz (5362) Friedland in Schlesien, Königlich-Preussische Landesaufnahme, 1907 [dostęp 2018-11-02].
- ↑ Centralny Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej, Geoportal.gov.pl [online], Geoportal.gov.pl [dostęp 2018-11-02] (pol.).
- ↑ Waligóra (936 m n.p.m.) – polska-org.pl [online], polska-org.pl [dostęp 2018-11-03].