Walter Piston

Walter Piston
Imię i nazwisko	Walter Hamor Piston Jr.
Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1894 ; Rockland
Pochodzenie	amerykańskie
Data i miejsce śmierci	12 listopada 1976 ; Belmont
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
	Odznaczenia

Walter Hamor Piston Jr. (ur. 20 stycznia 1894 w Rockland w stanie Maine, zm. 12 listopada 1976 w Belmont w stanie Massachusetts^[1]^[2]) – amerykański kompozytor.

Życiorys edytuj

Jego dziadek przybył do Stanów Zjednoczonych z Włoch, nazwisko rodziny brzmiało pierwotnie Pistone^[1]. Uczęszczał do Mechanic Arts High School w Bostonie, następnie studiował malarstwo w Normal Art School^[2]. Podczas I wojny światowej grał na saksofonie w orkiestrze marynarki wojennej, później zarabiał grywając w restauracjach i na dancingach^[2]. W latach 1920–1924 odbył studia muzyczne na Uniwersytecie Harvarda^[2], następnie wyjechał do Paryża, gdzie był uczniem Nadii Boulanger i Paula Dukasa^[1]^[2]. Po powrocie do USA był w latach 1926–1960 wykładowcą Uniwersytetu Harvarda, od 1944 roku z tytułem profesora^[1]^[2]. Do jego uczniów należeli m.in. Elliott Carter, Leonard Bernstein, Arthur Berger, Irving Fine, Harold Shapero, Robert Moevs, Daniel Pinkham, David Behrman i Frederic Rzewski^[2]^[3].

Członek Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk (1940) i Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury (1955)^[1]. Dwukrotny zdobywca Nagrody Pulitzera: 1948 za III Symfonię i 1961 za VII Symfonię^[2]. Trzykrotnie otrzymał nagrodę New York Music Critics’ Circle^[2]. Oficer francuskiego Orderu Sztuki i Literatury (1969)^[2].

Twórczość edytuj

Był czołowym przedstawicielem neoklasycyzmu w muzyce amerykańskiej^[2]. W latach 60. zaadaptował elementy systemu dodekafonicznego^[1], osadzając je jednak w kontekście tonalnym^[2]. Wykorzystywał też elementy jazzu^[1]^[2]. Komponował w dużej mierze na zamówienie^[2]. Pracował metodycznie; rękopisy jego partytur, pisane kaligraficznym pismem, rzadko noszą ślady poprawek^[1].

Był autorem podręczników do harmonii, kontrapunktu i orkiestracji: Principles of Harmonic Analysis (Boston 1938), Harmony (Nowy Jork 1941), Counterpoint (Nowy Jork 1947), Orchestration (Nowy Jork 1955)^[2]^[3].

Wybrane kompozycje edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Utwory orkiestrowe

8 symfonii (I 1937, II 1942, III 1947, IV 1950, V 1954, VI 1955, VII 1960, VIII 1964–1965)
2 suity orkiestrowe (I 1929, II 1947–1948)
Symphonic Piece (1927)
Concerto (1933)
Prelude and Fugue (1934)
Sinfonietta na 25 instrumentów (1941)
Prelude and Allegro na smyczki i organy (1943)
Fanfare for the Fighting French (1943)
Fugue on Victory Tune (1944)
Variations on a Theme by Eugene Goossens (1944)
Toccata (1948)
intermezzo Tunbridge Fair (1950)
Serenata (1956)
3 New England Sketches (1959)
Symphonic Prelude (1961)
Lincoln Center Festival Overture (1962)
Variations on a Theme by E.B. Hill (1963)
Pine Tree Fantasy (1965)
Cello Variations (1966)
Ricercare (1967)
Bicentennial Fanfare (1975)

Utwory na instrumenty solowe i orkiestrę

Concertino na fortepian i orkiestrę kameralną (1937)
2 koncerty skrzypcowe (I 1939, II 1960)
Fantasy na rożek angielski, harfę i smyczki (1952)
Koncert altówkowy (1957)
Koncert na 2 fortepiany i orkiestrę (1959)
Koncert klarnetowy (1967)
Fantasia na skrzypce i orkiestrę (1970)
Koncert fletowy (1971)
Koncert na kwartet smyczkowy, instrumenty dęte drewniane i perkusję (1976)

Utwory kameralne

5 kwartetów smyczkowych (I 1933, II 1935, III 1947, IV 1951, V 1962)
3 Pieces na trio instrumentów dętych (1926)
Kwintet na flet i kwartet smyczkowy (1942)
Partita na skrzypce, altówkę i organy (1944)
Divertimento na nonet (1946)
Kwintet fortepianowy (1949)
Kwintet na instrumenty dęte (1956)
Capriccio na harfę i smyczki (1963)
Sekstet smyczkowy (1964)
Kwartet fortepianowy (1964)
Souvenirs na flet, altówkę i harfę (1967)
Sonata na flet i fortepian (1930)
Suita na obój i fortepian (1931)
2 tria fortepianowe (I 1935, II 1966)
Sonata na skrzypce i fortepian (1939)
Interlude na altówkę i fortepian (1942)
Sonatina na skrzypce i klawesyn (1945)
Duo na wiolonczelę i altówkę (1949)
Duo na wiolonczelę i fortepian (1973)

Utwory fortepianowe

Passacaglia (1943)
Improvisation (1945)
Chromatic Study on the Name of Bach na organy (1940)

Utwory wokalno-instrumentalne

Carnival Song na głosy męskie i instrumenty dęte do słów Wawrzyńca Wspaniałego (1938)
Psalm and Prayer of David na chór mieszany, flet, klarnet, fagot, skrzypce, altówkę, wiolonczelę i kontrabas (1958)

Utwory sceniczne

balet The Incredible Flutist (1938)

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2810–2811. ISBN 0-02-865530-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 121–122. ISBN 978-83-224-0837-7.
↑ ^a ^b Nicole V. Gagné: Historical Dictionary of Modern and Contemporary Classical Music. Lanham: Scarecrow Press, 2019, s. 270. ISBN 978-1-5381-2297-6.

[baker-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2810–2811. ISBN 0-02-865530-3.

[encmuz-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 121–122. ISBN 978-83-224-0837-7.

[gagne-3] Nicole V. Gagné: Historical Dictionary of Modern and Contemporary Classical Music. Lanham: Scarecrow Press, 2019, s. 270. ISBN 978-1-5381-2297-6.

[1]

[2]

[3]