Wariant (językoznawstwo)
jednostka językowa identyczna pod względem funkcji, ale różniąca się formą
Wariant – element językowy, który traktuje się jako identyczny z punktu widzenia jego funkcji, chociaż różni się on formą[1], np. przednio-językowo-zębowe Ł oraz niezgłoskotwórcze U w języku polskim (np. w wymowie scenicznej i kresowej [ɫafka] wobec powszechniejszego [wafka]). O wariantach najczęściej mówi się w fonologii.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Polański 1999 ↓, s. 630.
Bibliografia edytuj
- Kazimierz Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897.