Wartość firmy
Wartość firmy (ang. goodwill) – nadwyżka wartości udziałów nad odpowiadającą im częścią aktywów netto[1].
Jest to termin określający tę część wartości przedsiębiorstwa, która nie wynika bezpośrednio z wyceny jego aktywów netto. Wartość firmy powstaje w przypadku przejęć i jest wykazywana w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym. Jest to różnica między ceną nabycia innej jednostki lub jej zorganizowanej części a wartością godziwą przejętych aktywów netto[2]. Jeżeli cena nabycia jednostki lub jej zorganizowanej części jest niższa od wartości godziwej przejętych aktywów, to różnica stanowi ujemną wartość firmy (ang. badwill) prezentowaną w pasywach bilansu. Jeżeli cena nabycia jednostki lub jej zorganizowanej części jest wyższa od wartości godziwej przejętych aktywów netto, to różnica stanowi dodatnią wartość firmy, ujmowaną w aktywach bilansu.
Wartość firmy powstaje niekiedy także w przypadku nabycia udziałów (akcji) metodą praw własności.
Wartość firmy musi być amortyzowana metodą liniową przez okres nie dłuższy niż 5 lat. W uzasadnionych przypadkach może on zostać wydłużony do 20 lat[3].
Gdy wartość firmy powstaje w wyniku przejęcia innego podmiotu na podstawie MSSF 3[4], to wówczas jest zakaz jej amortyzacji. Należy przeprowadzać wtedy, co najmniej raz w roku, test na utratę wartości firmy.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Wartość firmy, [w:] Pojęcia stosowane w statystyce publicznej [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2021-08-06].
- ↑ Waldemar Gos, Stanisław Hońko, Piotr Szczypa: ABC sprawozdań finansowych: jak je czytać, interpretować i analizować. Warszawa: CeDeWu, 2020, s. 67. ISBN 978-83-8102-393-1.
- ↑ Art. 44b, ust.10 Ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości, Dz.U. z 2013 r. poz. 330, 613, z 2014 r. poz.768, 1100, z 2015 r. poz. 4.
- ↑ Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej nr 3, [w:] Rozporządzenie Komisji (WE) Nr 1126/2008 z dnia 3 listopada 2008 r. przyjmujące określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady, dostęp: 2015-12-10.
Bibliografia edytuj
- G.K. Świderska, W. Więcław (red.): Sprawozdanie finansowe według polskich i międzynarodowych standardów rachunkowości. Warszawa: Difin/MAC, 2012, s. 174–175. ISBN 978-83-7641-634-2.