Warzęchowy Przechód
przełęcz w Tatrach
Warzęchowy Przechód (słow. Slavkovská priehyba) – przełęcz położona w Warzęchowym Filarze – bocznej grani słowackich Tatr Wysokich odchodzącej na północ w wierzchołku Sławkowskiej Kopy. Oddziela od siebie główny, zwornikowy wierzchołek Sławkowskiej Kopy zwany Wielką Sławkowską Kopą na południu oraz Wielką Warzęchową Strażnicę na północy[1].
 Warzęchowy Przechód widoczny na zdjęciu pod szczytem Sławkowskiej Kopy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′12,1″N 20°10′45,2″E/49,170028 20,179222
| |
Zachodnie stoki opadają z przełęczy do Nowoleśnej Kotliny, wschodnie do Jaminy – dwóch odgałęzień Doliny Staroleśnej[2]. Droga przez Warzęchowy Przechód stanowi jeden z najważniejszych sposobów dostępu do Jaminy. Zarówno latem, jak i zimą najprostsza droga na przełęcz prowadzi od wschodu z Jaminy[1].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Stefania Klemensiewicz, Wanda Szczepanowska, Zygmunt Klemensiewicz, Antoni Łomnicki, Tadeusz Smoluchowski i Wilhelm Smoluchowski, 24 sierpnia 1921 r.,
- zimowe – Arno Puškáš i Harry Rácz, 5 stycznia 1951 r.[1]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971, s. 98–107.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 141–142. ISBN 83-909352-2-8.