Wasilij Aleksandrowicz Dinkow (ros. Васи́лий Алекса́ндрович Динко́в, ur. 25 grudnia 1924 we wsi Łunaczarskoje w rejonie berdiańskim w obwodzie zaporoskim, zm. 25 czerwca 2001 w Moskwie) – minister przemysłu gazowego ZSRR (1981–1985), minister przemysłu naftowego ZSRR (1985–1989), Bohater Pracy Socjalistycznej (1984).

Wasilij Dinkow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 grudnia 1924
Łunaczarskoje, rejon berdiański

Data i miejsce śmierci

25 czerwca 2001
Moskwa

minister przemysłu gazowego ZSRR
Okres

od 1981
do 1985

Przynależność polityczna

KPZR

minister przemysłu naftowego ZSRR
Okres

od 1985
do 1989

Przynależność polityczna

KPZR

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Życiorys edytuj

Urodzony w bułgarskiej rodzinie chłopskiej, prawnuk bułgarskiego emigranta, weterana walk z osmańską władzą w Bułgarii. Od 1942 żołnierz Armii Czerwonej, brał udział w wojnie ZSRR z Niemcami, od 1946 należał do WKP(b), w 1947 zdemobilizowany z armii. Pracował w kołchozie w Kraju Krasnodarskim, był przewodniczącym rejonowej komisji rewizyjnej i sekretarzem biura partyjnego, w latach 1949–1954 studiował w Azerbejdżańskim Instytucie Naftowym, po czym pracował w Krasnodarze jako inżynier mechanik w zarządzie „Abinnieft´”. W latach 1956–1957 szef wydziału produkcyjno-technicznego w zjednoczeniu „Krasnodarnieft´”, od 1957 główny inżynier zarządu „Krasnodarnieft´”, od 1959 główny inżynier zarządu gazowo-przemysłowego zarządu Krasnodarskiego Sownarchozu. Od 1962 pracował w Gławgazie ZSRR, w latach 1965–1966 szef zjednoczenia „Kubańgazprom”, od kwietnia 1966 pracował w Ministerstwie Przemysłu Gazowego ZSRR jako szef Głównego Zarządu ds. Wydobycia Gazu, od czerwca 1967 członek Kolegium Ministerstwa Przemysłu Gazowego ZSRR, 1970–1979 wiceminister przemysłu gazowego ZSRR. Od lutego 1979 do maja 1981 I wiceminister, a od 8 maja 1981 do 11 lutego 1985 minister przemysłu gazowego ZSRR. Od 13 lutego 1985 do 27 lipca 1989 minister przemysłu naftowego ZSRR, następnie na emeryturze. W latach 1986–1990 członek KC KPZR, 1981–1989 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR.

Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia i nagrody edytuj

Bibliografia edytuj