Wdzięczność – polski herb szlachecki nadawany żydowskim neofitom w okresie panowania Stanisława Augusta rodowi należącemu wcześniej prawdopodobnie do sekty frankistów[1].

Herb Wdzięczność

Opis herbu edytuj

Herb przedstawia w błękitnym polu srebrna podkowę, zwrócona do dołu, a na jej szczycie krzyż kawaleryjski tego samego koloru. Nad tarczą korona. W klejnocie dwa pióra strusie.

Herbowni edytuj

Krasnowojski, Stuliński[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Tomasz Lenczewski, Nobilitacja neofitów za Stanisława Augusta, cykl Żydzi polscy, dodatek do „Rzeczpospolitej” z 27 maja 2008.
  2. Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku. Ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, ISBN 978-83-60597-10-1