Werner Rainer Dettloff OFM (ur. 12 października 1919 w Świętochłowicach, zm. 7 marca 2016 w Monachium) – niemiecki duchowny katolicki, teolog fundamentalny i dogmatyk. W Monachium był profesorem historii teologii od końca okresu patriarchalnego.

Życiorys edytuj

Werner Dettloff, syn Matii Dettloff z domu Schloßarzyk i Antona Dettloffa, uczęszczał do gimnazjów w Opolu i Nysie, a po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do zakonu franciszkanów. Po odbyciu służby wojskowej i uwięzieniu (1940-1945) studiował filozofię i teologię katolicką na Uniwersytecie w Grazu, Franziskanerhochschule w Monachium oraz na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium w latach 1946-1950. Po uzyskaniu doktoratu teologicznego w 1952 był od 1953 do 1956 wykładowcą teologii fundamentalnej na Uniwersytecie Filozoficzno-Teologicznym Franciszkanów w Monachium, a od 1956 do 1959 wykładowcą dogmatyki w Duns-Scotus-Akademie w Mönchengladbach. Po habilitacji w 1961 r. z przedmiotu dogmatyki na wydziale teologicznym Uniwersytetu w Monachium, w 1962 r. został profesorem nadzwyczajnym historii chrześcijaństwa od końca okresu patriarchalnego, a w 1963 r. profesorem zwyczajnym historii teologii od końca okresu patriarchalnego na LMU Monachium. Od 1965 do 1985 był kierownikiem Instytutu Badawczego Teologii i Filozofii Średniowiecznej im. Martina Grabmanna. W 1983 założył Instytut Bonawentury w Tokio. Mieszkał w Oberwöhr w Górnej Bawarii, nie był żonaty i przeszedł na emeryturę w 1985 roku.

Literatura (wybrana) edytuj

Bibliografia edytuj

  • Dettloffa, Wernera Rainera. W: Walter Habel (red. ): Kto jest kim? Niemiecki Kto jest kim. 24 Wydanie (z Degener's Who's It? ). Schmidt-Römhild, Lubeka 1985, ISBN 3-7950-2005-0, s. 216.