Wertykalizm (łac. verticalis „pionowy”) – zasada kompozycyjna dzieła sztuki, która polega na podkreślaniu kierunków pionowych. Stanowi przeciwieństwo horyzontalizmu. Wertykalizm był szczególnie popularny w czasach późnego średniowiecza (architektura gotycka)[1].

Kompozycja wertykalna: Rogier van der Weyden, Chrystus na krzyżu z Maryją i św. Janem (ok. 1460)

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Przemysław Trzeciak: 1000 tajemnic architektury. Wydanie II zmienione i rozszerzone. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1967, s. 98.

Bibliografia edytuj

  • Słownik terminologiczny sztuk pięknych, red. S. Kozakiewicz, Warszawa: PWN, 1976.