Wiązkowy system korzeniowy
Wiązkowy system korzeniowy – typ systemu korzeniowego występujący u roślin naczyniowych, u których nie rozwija się jeden korzeń główny, lecz wiele korzeni przybyszowych (brak dominującego korzenia, wyróżniającego się wielkością). System taki powstaje w wyniku zaniku lub ograniczenia wzrostu korzenia pierwotnego i rozwoju szeregu nowych korzeni przybyszowych z podstawy pędu. Występuje u roślin jednoliściennych, paproci i części dwuliściennych, w tym kłączowych i rozłogowych[1].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Botanika. Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 146-147. ISBN 83-01-13946-3.