Widdringtonia

Widdringtonia
	; Widdringtonia nodiflora
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	nagonasienne
Klasa	iglaste
Rząd	cyprysowce
Rodzina	cyprysowate
Rodzaj	widdringtonia
	Nazwa systematyczna
	Widdringtonia Endlicher; Gen. Suppl. 2: 25. Mar-Jun 1842
	Typ nomenklatoryczny
	W. cupressoides (L.) Endlicher, 1842 = W. nodiflora (L.) E.Powrie
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Widdringtonia (Widdringtonia) – rodzaj drzew z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae). Obejmuje cztery gatunki występujące w południowej Afryce od Malawi po RPA^[4]. Wszystkie rosną w lasach w dolinach górskich, często obficie porośnięte porostami, paprociami i skrętnikami Streptocarpus. Dostarczają bardzo cenionego, trwałego drewna, zwłaszcza poszukiwanym jego źródłem jest gatunek Widdringtonia whytei – rosnący w niewielkich pozostałościach dawniej rozległych lasów w górach Mlandżi w Malawi. Dla zapewnienia dostaw surowca drzewnego rośliny z tego gatunku uprawiane są na plantacjach w Malawi i Kenii^[5].

Morfologia edytuj

Pokrój: Drzewa osiągające ponad 40 m wysokości^[4]. Za młodu rośliny są zwarte i stożkowate, starsze okazy są bardzo rozłożyste, o szerokich, spłaszczonych koronach. Końce pędów są luźno rozgałęzione^[5].
Liście: Młodociane szpilkowate, spłaszczone, ułożone spiralnie i modrozielone, osiągają do 2,5 cm długości. Liście właściwe łuskowate, wyrastają naprzemianlegle w parach. Są drobne (osiągają od 1 do 2 mm długości)^[4].
Organy generatywne: Rośliny jednopienne, rzadziej dwupienne. Szyszki męskie wyrastają pojedynczo na końcach bocznych gałązek^[4]. Osiągają do 3 mm długości^[5]. Szyszki żeńskie rozwijają się pojedynczo lub skupione po kilka, w miarę dojrzewania drewnieją^[5], są kulistawe, ożywicowane i tworzone przez 4 grube łuski (makrosporofile) równych rozmiarów, wyrastające w jednym okółku. Na każdej łusce powstaje od jednego do kilku nasion^[4] (w sumie jest ich zwykle od 5 do 10). Nasiona są oskrzydlone^[5].
Nasiona: Ciemnobrązowe do czarnych, zaopatrzone w dwa równej wielkości skrzydełka^[4].

Systematyka edytuj

Wykaz gatunków^[6]

Widdringtonia nodiflora (L.) E.Powrie
Widdringtonia schwarzii (Marloth) Mast.
Widdringtonia wallichii Endl. ex Carrière
Widdringtonia whytei Rendle

Przypisy edytuj

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
↑ M.J.M.M.J.M. Christenhusz M.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
↑ ^a ^b Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2011-12-12]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f John Silba: Encyclopaedia Coniferae. Harold N. Moldenkeand, Alma L. Moldenke, 1986, s. 216-217, seria: Phytologia Memoroirs VIII.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 30. ISBN 0-333-73003-8.
↑ Widdringtonia. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2011-12-12]. (ang.).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).

[christenhusz2011-2] M.J.M.M.J.M. Christenhusz M.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).

[ing-3] Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian National Museum of Natural History. [dostęp 2011-12-12]. (ang.).

[silba-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f John Silba: Encyclopaedia Coniferae. Harold N. Moldenkeand, Alma L. Moldenke, 1986, s. 216-217, seria: Phytologia Memoroirs VIII.

[philips-5] Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 30. ISBN 0-333-73003-8.

[tpl-6] Widdringtonia. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2011-12-12]. (ang.).

[4]

[5]

[1]

[2]

[3]

[6]