Wielkie Zajączkowo
Wielkie Zajączkowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Dragacz.
| wieś | |
 Opuszczony cmentarz menonicki w Wielkim Zajączkowie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
280[2] |
| Strefa numeracyjna |
52 |
| Kod pocztowy |
86-170[3] |
| Tablice rejestracyjne |
CSW |
| SIMC |
0084860 |
Położenie na mapie gminy Dragacz  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu świeckiego  | |
 53°32′40″N 18°44′31″E/53,544444 18,741944[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 280 mieszkańców[2]. Jest dziesiątą co do wielkości miejscowością gminy Dragacz.
Historia edytuj
Wieś powstała w 1365 roku na prawie chełmińskim. Początkowo stanowiła własność rycerską, następnie zakonną, a od XV w. królewską. W 1568 roku w miejscowości osiedlili się mennonici. Mieli oni za zadanie zagospodarować obszary w dolinie Wisły, która dotąd często była zalewana przez rzekę. Osiedlali się oni na tych ziemiach na prawie holenderskim. Oznacza to, że mogli oni czerpać zyski z tytułu dzierżawy, ale bez prawa do własności ziemi i bez możliwości nabycia jej przez zasiedzenie. Kontrakty z osadnikami holenderskimi zawierano aż do 1780 roku. Do dziś po mennonitach przetrwało wiele ciekawych obiektów architektury drewnianej, m.in. dobrze zachowana chata drewniana z wystawką. W miejscowości znajdują się również resztki pomennonickiego cmentarza[4][5].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 146524
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1463 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ miasto-nowe.com: Osadnictwo holenderskie w Dolinie Wisły. [dostęp 2012-01-14]. (pol.).
- ↑ Pod. red. Roberta Goni i Włodzimierza Bykowskiego, Dolina Dolnej Wisły dla ciekawych - przewodnik przyrodniczo-turystyczny, Wyd. TPDW, ZPKChiN, Apeiron. Świecie, 2010. Wydanie I, ISBN 978-83-61821-08-3, ISBN 978-93-62303-05-2