Wiertarka dentystyczna
Wiertarka dentystyczna, wiertarka stomatologiczna – narzędzie maszynowe służące do opracowania twardych tkanek zęba oraz materiałów stomatologicznych za pomocą wierteł dentystycznych (stomatologicznych).
Rodzaje edytuj
- wiertarki szybkoobrotowe
- turbina powietrzna
- wiertarki wolnoobrotowe
- kątnica
- prostnica
- Turbina
Turbina pracuje z szybkością 200 000 – 450 000 obr./min. W przeciwieństwie do wiertarek wolnoobrotowych nie jest napędzana przez silnik, ale sprężonym powietrzem. Stosowana jest do otwierania ubytków, nadawania zarysów ubytkom oraz opracowywania zębów pod wkłady koronowe. Wiertło i tkanki skrawane muszą być podczas pracy chłodzone wodą, gdyż powstające ciepło negatywnie wpływa na żywe tkanki zęba[1].
- Kątnica
Kątnica napędzana jest przez mikrosilnik elektryczny. Pracuje w zakresie 500 – 200 tys. obr./min[1]. W zależności od obrotów wyróżnia się:
| Oznaczenie końcówki | Typ | Przyśpieszenie/Redukcja | Maksymalna prędkość |
|---|---|---|---|
| czerwona | szybkie obrót | 1 : 5 | 200 tys. obr./min |
| niebieska | normalny obrót | 1 : 1 | 40 tys. obr./min |
| zielona | wolny obrót | 5,4 : 1 | 7400 obr./min |
| podwójnie zielona | bardzo wolny obrót | 14,8 : 1 | 2700 obr./min |
Oznaczenia kolorystyczne końcówek:
- kątnica z czerwonym paskiem – kątnica przyśpieszająca – osiąga do 200 000 obr./min (w zasadzie jest narzędziem szybkoobrotowym). Jej zaletą, wobec turbiny, jest większa moc i mniejsza traumatyczność dla miazgi.
- kątnica z niebieskim paskiem – kątnica zwykła – służy do opracowywania zębiny, a zwłaszcza do usuwania zębiny próchnicowej, wygładzania brzegów szkliwa
- kątnica z zielonym paskiem – kątnica zwalniająca – wykorzystywana jest do opracowywania i polerowania wypełnień stomatologicznych, do zabiegów profilaktycznych bądź w endodoncji oraz chirurgii
- Prostnica
Prostnica, podobnie jak kątnica, napędzana jest przez mikrosilnik elektryczny. Pracuje w zakresie 500 – 25 tys. obr./min. Stosowana jest w protetyce i ortodoncji do obróbki protez i aparatów ortodontycznych.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Kariologia współczesna. pod red. Danuty Piątowskiej. Media Tour Press International, 2009, s. 171 i 172. ISBN 978-83-87717-09-04.