Wiesław Kaczmarek (dziennikarz)

polski dziennikarz sportowy i poseł do Krajowej Rady Narodowej

Wiesław Kaczmarek (ur. 23 października 1920 w Łodzi[1][2], zm. 1 lutego 1976[3][4], tamże[1]) – polski dziennikarz sportowy oraz poseł Krajowej Rady Narodowej.

Wiesław Kaczmarek
Data i miejsce urodzenia

23 października 1920
Łódź

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1976
Łódź

Zawód, zajęcie

dziennikarz sportowy

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi
Złota odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”

Życiorys edytuj

Od 1938 był reporterem w łódzkich dziennikach: „Dzienniku Ludowym”, „Głosie Porannym[2] i w „Sporcie Szkolnym[5]. W tym samym roku został członkiem Młodzieży Socjalistycznej przy PPS[2].

Podczas II wojny światowej był redaktorem „Młodzi Idą” i sekretarz redakcji „Robotnika[5]. Do 1948 działał w ruchu socjalistycznym, w Łodzi (m.in. w: Organizacja Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, Polscy Socjaliści) w Łodzi[1]. W 1945 był zaangażowany w reaktywację „Przeglądu Sportowego[1], którego został redaktorem[5]. Jako dziennikarz współpracował także z „Kurierem Popularnym[6] (jako kierownik działu sportowego)[5], „Głosem Robotniczym” i „Dziennikiem Łódzkim[6]. W latach 1949–1976 pracował w redakcji katowickiej gazety „Sport[1].

Był posłem Krajowej Rady Narodowej (1943-1947)[7], wybranym z ramienia PPS. Zgłoszony do KRN przez TUR-młodzież. Funkcję posła pełnił od 3 maja 1945. Był członkiem Komisji Kultury i Sztuki oraz Komisji Propagandowej[2]. Ponadto Kaczmarek był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, wiceprezesem Zarządu Głównego Klubu Dziennikarzy Sportowych Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Zarządu Oddziału Klubu Dziennikarzy Sportowych w Lodzi[7].

Pochowany na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi (kw. 9, rz. 30, grób 12)[4][6].

Upamiętnienie edytuj

Po śmierci Kaczmarka Klub Dziennikarzy Sportowych Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich ustanowił Nagrodę Młodych dla dziennikarzy sportowych (przyznawana najlepszemu polskiemu dziennikarzowi sportowemu, który nie ukończył 30 lat). Jej laureatami byli m.in.: Jacek Korczak-Mleczko (1978)[8], Piotr Górski (1986)[9].

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Bogdan Tuszyński, Bardowie sportu: wydawnictwo z okazji 50-lecia Klubu Dziennikarzy Sportowych, Fundacja Dobrej Książki, 2009, ISBN 978-83-86320-98-1 [dostęp 2023-09-18] (pol.).
  2. a b c d Parlamentarzyści – Pełny opis rekordu [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2023-09-18].
  3. nekrolog, „Dziennik Popularny” (28), bc.wbp.lodz.pl, 4 lutego 1976 [dostęp 2023-09-18].
  4. a b Cmentarz – strona główna [online], cmentarzekomunalne.lodz.systkom.pl [dostęp 2023-09-18].
  5. a b c d Bogdan Tuszyński, Prasa i sport, 1881-1981, Sport i Turystyka, 1981, ISBN 978-83-217-2353-2 [dostęp 2023-09-18] (pol.).
  6. a b c Ireneusz Kampinowski, Szlakiem pamięci, wyd. 5, 2022, s. 15.
  7. a b Regionalia Ziemi Łódzkiej, „Dziennik Popularny” (27), bc.wbp.lodz.pl, 3 lutego 1976 [dostęp 2023-09-18].
  8. Redaktor Jacek Korczak-Mleczko spoczął na Starych Powązkach [online], polsatsport.pl, 10 października 2022 [dostęp 2023-09-18] (pol.).
  9. Beata Cynkier, Kto jest kim w Polsce, PAI, 2001, ISBN 978-83-223-2691-6 [dostęp 2023-09-18] (pol.).