Wiesława Gołajewska
Wiesława Gołajewska (ur. 24 stycznia 1928 w Cieszynie, zm. 9 grudnia 2015) – polska artystka plastyczka, projektantka wzorów przemysłowych z ceramiki.
| Data i miejsce urodzenia |
24 stycznia 1928 |
|---|---|
| Data śmierci |
9 grudnia 2015 |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
modernizm |
Życiorys edytuj
W latach 1948–1952 studiowała na Wydziale Ceramiki w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu[1]. W 1953 obroniła dyplom w pracowni prof. Rudolfa Krzywca i została starszym inspektorem do spraw wzornictwa w Zjednoczeniu Przemysłu Ceramicznego[2]. Na tym stanowisku pozostała do 1955[2], następnie zajęła się tworzeniem projektów ceramiki ozdobnej i użytkowej i przeprowadziła się do Warszawy[potrzebny przypis].
W latach 1962–1967 i 1974–1988 pracowała jako starszy projektant w Zakładach Porcelitu Stołowego „Pruszków”[2]. Projektowała serwisy do kawy (Sonia), wazony, patery, drobną galanterię ceramiczną[3]. Jest również autorką techniki dekoracji tzw. szkliwem zbiegającym, opracowanej od strony technologicznej przy wsparciu męża Zygmunta Gołajewskiego[a][4][5].
Wiesława Gołajewska zmarła 9 grudnia 2015[6]; została pochowana 14 grudnia 2015 na cmentarzu Powązkowskim[6].
Nagrody[b] edytuj
- 1953 – nagroda w konkursie Przemysłu Ceramicznego za serwis porcelanowy do białej kawy
- 1963 – złoty medal w konkursie Ładne, dobre, poszukiwane za zestaw złożony z lampy, popielniczki i wazonu
- 1966 – nagroda Rady Wzornictwa i Estetyki Produkcji Przemysłowej
Wystawy zbiorowe[c] edytuj
- 1966 – Wzornictwo — społeczeństwu, Warszawa
- 1967 – Wzornictwo w Przemyśle Szklarskim i Ceramicznym, Katowice
- 1969 – Wzornictwo w Przemyśle Szklarskim i Ceramicznym, Instytut Wzornictwa Przemysłowego, Warszawa
- 1969 – XXV-lecie PRL — Ceramika i Szkło, Wrocław
Uwagi edytuj
- ↑ Joanna Hübner-Wojciechowska przypisuje autorstwo tego typu dekoracji Gabrieli Hoffmann-Śleżewskiej, kierowniczce ośrodka wzornictwa w „Pruszkowie” (Lata 60. XX wieku. Sztuka użytkowa, str. 257); Barbara Banaś w Polski new look. Ceramika użytkowa lat 50. i 60. przytacza wspomnienia Wiesławy Gołajewskiej, która wprost twierdzi, że opracowała tę technikę wraz z mężem i posiada na nią patent.
- ↑ Listę nagród, o ile nie podano inaczej, przedstawiono na podstawie opracowania Słownik artystów plastyków: Artyści plastycy okręgu warszawskiego ZPAP.
- ↑ Listę wystaw, o ile nie podano inaczej, przedstawiono na podstawie opracowania Słownik artystów plastyków: Artyści plastycy okręgu warszawskiego ZPAP.
Przypisy edytuj
- ↑ Słownik artystów plastyków: Artyści plastycy okręgu warszawskiego ZPAP. Warszawa: Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków, 1972, s. 153.
- ↑ a b c Banaś 2011 ↓, s. 234.
- ↑ Banaś 2011 ↓, s. 129.
- ↑ Banaś 2011 ↓, s. 210.
- ↑ Banaś 2011 ↓, s. 128-129.
- ↑ a b Wiesława Gołajewska. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2015-12-13]. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Barbara Banaś: Polski new look. Ceramika użytkowa lat 50. i 60. Wrocław: Studio Baka, 2011. ISBN 978-83-933926-0-5.
- Joanna Hübner-Wojciechowska: Lata 60. XX wieku. Sztuka użytkowa. Warszawa: Arkady, 2014. ISBN 978-83-213-4856-8.