Wiesiołek ozdobny

gatunek rośliny

Wiesiołek ozdobny, w. missouryjski (Oenothera macrocarpa) – gatunek rośliny należący do rodziny wiesiołkowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej, z obszaru USA (stany: Illinois, Kansas, Missouri, Nebraska, Oklahoma, Arkansas, Teksas[3]). W Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna.

Wiesiołek ozdobny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

mirtowce

Rodzina

wiesiołkowate

Rodzaj

wiesiołek

Gatunek

wiesiołek ozdobny

Nazwa systematyczna
Oenothera macrocarpa Nutt.
Cat. pl. Upper Louisiana. 1813
Synonimy
  • Oenothera missouriensis Sims

Morfologia edytuj

Łodyga
Płożąca się, rozgałęziona, owłosiona, o długości do 15 cm i czasami czerwono nabiegła.
Liście
Pojedyncze, lancetowate lub owalne, o gładkich lub ząbkowanych brzegach. Mają długość do 8 cm i bardzo jasne nerwy.
Kwiaty
Żółte i bardzo duże w stosunku do wielkości rośliny (osiągają średnicę do 12 cm). Mają kielich z czerwonymi plamkami, 4 płatkową koronę, 1 słupek z 4 długimi nitkowatymi znamionami i liczne pręciki.
Owoce
Duże, oskrzydlone, ozdobne.

Biologia edytuj

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do października. Kwiaty otwierają się po południu, przy czym pojedynczy kwiat kwitnie tylko 1 dzień.

Uprawa edytuj

  • Przydatność. Jest uprawiany głównie ze względu na kwiaty i owoce. Nadaje się do ogrodu skalnego i do ogrodów naturalistycznych. Owoce mogą być wykorzystywane do suchych bukietów.
  • Wymagania. Wymaga przepuszczalnej gleby piaszczysto-gliniastej, nie musi być żyzna. Stanowisko powinno być słoneczne. Jest dość wytrzymały na suszę i całkowicie mrozoodporny. Źle toleruje przesadzanie.
  • Rozmnażanie. Poprzez siew nasion, wymagają one stratyfikacji.

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-03-08].

Bibliografia edytuj

  • Miłowit Boguszewicz, Piotr Banaszczak: Katalog roślin II : drzewa, krzewy, byliny polecane przez Związek Szkółkarzy Polskich. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni. Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.
  • Jacek Marcinkowski: Byliny ogrodowe:produkcja i zastosowanie. Warszawa: PWRiL, 2002. ISBN 83-09-01751-0.