Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów/Intonacja w języku angielskim

Intonacja w języku angielskim edytuj

Zdaję sobie sprawę, że ten artykuł jest trudny i obiecuję, że będzie trudny również w sprawdzaniu :) Mimo, że obecnie przeciętny uczeń uczy się angielskiego co najmniej 8 lat, o intonacji wie bardzo niewiele, a nauczyciele nie mają zwykle czasu tym się zajmować, bo uważają, że są ważniejsze rzeczy. Może i są, bo również na internecie jest piekielnie ciężko o dobre opracowania problemu intonacji. Tak samo w literaturze, nawet w naprawdę niezłych podręcznikach fonetyki, jak Bałutowej czy Jassema, intonacja została potraktowana po macoszemu i dość trudno jest o książkę, która by dobrze opisywała te zagadnienia zwłaszcza z teoretycznego punktu widzenia. Ten artykuł postarał się przybliżyć ten problem na ile to jest możliwe, i o ile nie dało się uciec od przyciężkiego języka, zawarto dużo przykładów ilustrujących opisywane zjawiska. kićor Dajesz! 01:20, 25 cze 2017 (CEST)

Dostrzeżone błędy merytoryczne
Dostrzeżone braki językowe
  1. "Więc daj to mnie" - napisane nie po polsku, bardziej pasuje: "Więc daj to mi"
    Zanim oskarżysz kogoś o pisanie nie po polsku, może lepiej sprawdzić. Mnie jest mocną formą zaimka, która występuje na pierwszym miejscu w zdaniu lub w pozycji akcentowanej. Tu jest klasyczna sytuacja emfatyczna, kiedy chodzi o podkreślenie (mnie a nie komu innemu). "Więc daj to mi" brzmi niestety źle. 82.132.224.218 (dyskusja) 00:01, 9 lip 2017 (CEST) Czyli kićor na wikiurlopie odpowiadający na anonima
    Absolutnie nie oskarżam. Intonacja w języku angielskim to moim zdaniem bardzo dobry art.! Gdyby to była dla mnie sprawa jasna, to skończyło by się to edycją. Zwyczajnie zgłaszam wątpliwość. Moim zdaniem lepiej brzmi: "Więc daj to mi.","Więc daj mi to.".
Na moje ucho we współczesnej polszczyźnie odmiana wygląda tak:
  • Dopełniacz (D) Kogo? Czego? (nie ma) mnie,
  • Celownik (C) Komu? Czemu? (daję) mnie(pierwsza pozycja w zdaniu) mi(inne pozycje)
  • Biernik (B) Kogo? Co? (lubię) mnie
  • Narzędnik (N) Z kim? Z czym? (chodzę) mną
  • Miejscownik (MS) O kim? O czym? (mówię) mnie
Więc celownik (poza pierwszą pozycją w zdaniu) jest przejmowany przez "mi". Chyba to się dzieje dlatego że "mi" jest charakterystyczne dla celownika, więc go przejmuje. Na moje ucho obecnie taka jest dominująca odmiana we współczesnej polszczyźnie. Szczególnie w zdaniach rozkazujących: "Mnie to daj!", "Daj mi to!" i "Daj to mi!", gdy akcentujemy pierwsze słowo, więc jak by ktoś chciał postawić akcent na: "mnie" to użyje "mnie" jako pierwszego słowa. Tak prościej i szybciej mówić. Niestety chyba tak język polski się upraszcza. Moim zdaniem tak się teraz po polsku powszechnie mówi. Więc w artykule warto by rozważyć użycie innego przykładu. Absolutnie nie oskarżam. Intonacja w języku angielskim to bardzo dobry art.! Alarsara (dyskusja) 05:28, 9 lip 2017 (CEST)
Dostrzeżone braki uźródłowienia
Dostrzeżone braki w neutralności
Dostrzeżone błędy techniczne
Poprawiono
Sprawdzone przez
  1. Anagram16 (dyskusja) 01:56, 25 cze 2017 (CEST) Na lekcjach angielskiego w szkole tego się nie usłyszy, to trzeba wyłapać u Anglików, którzy normalnie mówią między sobą.
    @Anagram16 To co napisałeś to raz, poza tym... Kiedyś przeczytałem w jakimś fachowym czasopiśmie typu "Języki obce w szkole", żeby nie zajmować się takimi rzeczami jak wymowa angielskiego th, niemieckiej końcówki -zig czy francuskiego języczkowego r, bo lepiej ten czas poświęcić np. na utrwalanie słownictwa. To o czym my mówimy... kićor Dajesz! 02:11, 25 cze 2017 (CEST)
    Wiesz, to właściwie nie jest nauka języka obcego, tylko czegoś sztucznego, co ten język obcy udaje. Zadziwiające, że nawet dziś w szkole nie przykłada się w ogóle wagi do nauczania języków obcych, jako przedmiotów mniej ważnych. Ja nie mówię, że matematyka albo fizyka nie jest ważna, ale jednak na co dzień nie posługujesz się rachunkiem różniczkowo-całkowym, albo teorią budowy atomu, natomiast chodzisz do sklepu i rozmawiasz z ludźmi. A najbardziej nasza nieznajomość języków wyraża się w tym, że mówimy "Skoda" zamiast "Škoda". Poza tym w szkole (przynajmniej u mnie, a kończyłem liceum językowe) słownictwa z angielskiego też prawie wcale nie było. Mieliśmy tylko tyle słów, ile było potrzeba do wyjaśnienia gramatyki (czasowniki posiłkowe, zaimki, spójniki, przyimki i dosłownie parę rzeczowników, czasowników i przymiotników, żeby budować przykładowe zdania). (Anagram16 (dyskusja) 02:27, 25 cze 2017 (CEST))
  2. Nowy15 (dyskusja) 11:19, 4 lip 2017 (CEST)
  3. Kenraiz (dyskusja) 19:58, 7 lip 2017 (CEST)