Wikiprojekt:Skoki narciarskie/Dopracowywanie artykułów/Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1962
|
Uwaga! Dopracowywanie tego artykułu już zostało zakończone.. Proszę nie edytować tej strony. Artykuł znajduje się obecnie pod hasłem Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1962. |
Mistrzostwa świata w skokach narciarskich | |
---|---|
1958 – 1962 – 1966 | |
Miejsce rozgrywania mistrzostw |
Zakopane |
Miejsce rozgrywania zawodów |
Zakopane |
Dni rozgrywania konkursów | 21-25 lutego 1962 |
Liczba reprezentacji | 17 |
Liczba zawodników | 70 |
Konkurencje | • skoki indywidualne na skoczni K-60 • skoki indywidualne na skoczni K-90 |
Mistrzowie świata | Toralf Engan, Helmut Recknagel |
- Osobny artykuł:
Zawody w skokach narciarskich na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1962 przeprowadzone zostały pomiędzy 21 a 25 lutego tego roku na skoczniach narciarskich w Zakopanem.
Po raz pierwszy w historii mistrzostw świata rozegrano dwie konkurencje indywidualne w skokach narciarskich – zawody na obiektach K-60 oraz K-90. Mistrzem świata na skoczni 60-metrowej został Toralf Engan, srebrny medal zdobył Antoni Łaciak, a brąz wywalczył Helmut Recknagel. Ten ostatni zdobył także złoty medal MŚ na skoczni K-90, bezpośrednio wyprzedzając Nikołaja Kamienskiego i Niilo Halonena.
W 1962 roku po raz szesnasty skoczkowie narciarscy startowali w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym, a po raz trzeci (po MŚ w 1929 i 1939 roku) miało to miejsce na skoczniach w Zakopanem.
Przed mistrzostwami edytuj
Organizacja edytuj
Przed mistrzostwami świata, w związku z brakiem opadów śniegu, organizatorzy musieli sztucznie naśnieżać obiekty w Zakopanem śniegiem przywożonym spoza miasta. Okazało się to czynem bezcelowym, gdyż na kilka dni przed pierwszymi zawodami, w Zakopanem wystąpiły obfite opady śniegu, w związku z czym jego nadmiar musiał zostać usunięty przez spychacze i przez ludzi na nartach[1]. Prace te trwały przez kilka dni, gdyż Międzynarodowa Federacja Narciarska jednoznacznie określiła dopuszczalną grubość śniegu na skoczni. Pierwszym zawodnikiem, który oddał skok na przygotowanym obiekcie był kierownik Wielkiej Krokwi, Stanisław Marusarz, który karierę skoczka zakończył pięć lat wcześniej. Marusarz uzyskał 76 metrów, co wzbudziło aplauz wśród zgromadzonych pod skocznią widzów[2].
Kierownikiem skoczni, odpowiadającym za organizację zawodów był Stanisław Marusarz, kierownikiem konkurencji (skoków narciarskich) na mistrzostwach świata był Józef Podstolski, a delegatem technicznym z ramienia Międzynarodowej Federacji Narciarskiej był Hans Renner. Zakopiańskie konkursy o mistrzostwo świata obserwowało szesnastu austriackich ekspertów, którzy przybyli do Zakopanego, aby wykorzystać wyniki swoich obserwacji do organizacji konkursów olimpijskich w 1964 roku w Innsbrucku. Eksperci pozytywnie ocenili sposób zorganizowania zawodów, zwłaszcza jeśli chodzi o oświetlenie[2].
W 1962 roku po raz pierwszy w historii rozegrano dwie konkurencje w skokach narciarskich podczas jednych mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym. Poza konkursem na skoczni K-60, były to także zawody na obiekcie K-90[3].
Faworyci edytuj
Na poprzednich mistrzostwach świata złoty medal wywalczył Juhani Kärkinen, srebrny - Ensio Hyytiä, a brązowy - Helmut Recknagel. Spośród medalistów w mistrzostwach w Zakopanem wziął udział tylko Recknagel. Kolejnym najwyżej sklasyfikowanym zawodnikiem Mistrzostw Świata 1958, który wziął udział w kolejnych mistrzostwach był szósty Antero Immonen[4].
Przed mistrzostwami świata w Zakopanem rozegrany został 10. Turniej Czterech Skoczni. Zwycięzcą został Eino Kirjonen, drugie miejsce zajął Wilhelm Egger, a na trzecim miejscu uplasował się Hemmo Silvennoinen[5]. Dwa zwycięstwa w konkursach odniósł Egger, a po jednym - Kirjonen i Georg Thoma[6][7][8][9].
Zasady edytuj
Podczas Mistrzostw Świata 1962, w obu konkurencjach każdy z zawodników oddawał po trzy skoki konkursowe, spośród których do punktacji wliczane były dwa najlepsze[10]. Każdy skok oceniany był przez pięciu sędziów, którzy mogli przyznać maksymalnie po 20 punktów za styl[11][12].
Wyniki edytuj
Konkurs indywidualny na skoczni K-60 (21.02.1962) edytuj
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Punkty[11] |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Toralf Engan | Norwegia | 68,0 | 67,0 | 70,5 | 223,6 |
2 | Antoni Łaciak | Polska | 68,5 | 64,5 | 71,5 | 222,5 |
3 | Helmut Recknagel | NRD | 65,5 | 67,0 | 71,5 | 219,8 |
4 | Hemmo Silvennoinen | Finlandia | 64,5 | 69,0 | 69,0 | 218,9 |
5 | Koba Cakadze | ZSRR | 65,5 | 65,0 | 71,5 | 218,8 |
6 | Veit Kührt | NRD | 64,0 | 69,0 | 69,5 | 217,8 |
7 | Gustaw Bujok | Polska | 64,5[a] | 67,5 | 71,0 | 214,1 |
8 | Nikołaj Kamienski | ZSRR | 65,0 | 68,5 | 66,0 | 213,9 |
9 | Nikołaj Szamow | ZSRR | 65,5 | 66,0 | 69,5 | 213,1 |
10 | Wilhelm Egger | Austria | 67,0 | 66,5 | 64,5 | 212,8 |
11 | Kurt Schramm | NRD | 65,5 | 67,5 | 69,5 | 212,4 |
12 | Eino Kirjonen | Finlandia | 61,5 | 65,5 | 68,5 | 209,0 |
13 | Torgeir Brandtzæg | Norwegia | 61,5 | 68,0 | 65,5 | 208,7 |
14 | Bruno De Zordo | Włochy | 61,0 | 67,0 | 65,5 | 207,4 |
15 | Otto Leodolter | Austria | 63,0 | 65,5 | 64,5 | 206,1 |
16 | William Erickson | Stany Zjednoczone | 63,0 | 66,0 | 67,5 | 202,8 |
17 | Ueli Scheidegger | Szwajcaria | 66,5 | 65,0 | 64,0 | 201,8 |
18 | Antero Immonen | Finlandia | 64,0 | 64,5 | 64,0 | 201,6 |
19 | Dino De Zordo | Włochy | 64,5 | 62,0 | 66,5 | 200,8 |
20 | Rudolf Doubek | Czechosłowacja | 64,5 | 64,5 | 59,0 | 200,4 |
21 | Takashi Matsui | Japonia | 62,5 | 62,5 | 66,5 | 200,1 |
22 | Rikio Yoshida | Japonia | 62,0 | 65,0 | 58,5 | 199,7 |
23 | Dalibor Motejlek | Czechosłowacja | 63,5 | 65,5 | 62,0 | 199,4 |
24 | Miroslav Martinák | Czechosłowacja | 65,0 | 62,0 | 66,0 | 192,3 |
25 | Ludvik Zajc | Jugosławia | 64,5 | 64,5 | 64,0 | 198,9 |
26 | Arne Dalslæn | Norwegia | 64,0 | 64,0 | 65,5 | 198,8 |
27 | Marjan Pečar | Jugosławia | 66,0 | 64,5 | 66,0 | 198,6 |
28 | Nilo Zandanel | Włochy | 62,5 | 62,5 | 57,5 | 197,5 |
29 | Willi Wirth | NRD | 61,5 | 64,0 | 62,0 | 195,3 |
30 | Max Bolkart | RFN | 58,0 | 67,0 | 71,0[a] | 195,0 |
31 | Jože Šlibar | Jugosławia | 62,0 | 63,0 | 63,0 | 194,6 |
32 | Naoki Shimura | Japonia | 65,0 | 65,5[a] | 61,0 | 194,3 |
32 | Lars Åke Bergseije | Szwecja | 61,0 | 64,5 | 64,5 | 194,3 |
34 | Veikko Kankkonen | Finlandia | 67,0[a] | 67,0 | 67,0[a] | 194,2 |
35 | Piotr Wala | Polska | 68,5[a] | 64,5[a] | 70,5 | 192,1 |
36 | Józef Gąsienica-Bryjak | Polska | 60,5 | 64,5 | 60,0 | 192,0 |
37 | Arnfinn Malm | Norwegia | 61,0 | 63,0 | 54,0 | 191,9 |
38 | Jurij Samsonow | ZSRR | 61,5 | 64,0 | 64,0 | 191,3 |
39 | Giacomo Aimoni | Włochy | 60,0[a] | 62,0 | 65,0 | 190,8 |
40 | Miro Oman | Jugosławia | 59,5 | 60,5 | 66,0 | 190,5 |
41 | Kjell Sjöberg | Szwecja | 59,5 | 62,5 | 62,0 | 190,0 |
42 | Claude Jean-Prost | Francja | 63,0 | 59,0 | 62,5 | 189,1 |
43 | Helmut Kurz | RFN | 61,0 | 62,0 | 62,5 | 188,4 |
44 | Heinz Ihle | RFN | 58,5 | 66,5 | 66,0[a] | 188,3 |
45 | Peter Müller | Austria | 59,5 | 60,5 | 63,0 | 186,2 |
46 | Gösta Nordin | Szwecja | 59,0 | 62,0 | 60,0 | 185,6 |
47 | Zbyněk Hubač | Czechosłowacja | 59,5 | 60,0 | 64,0[a] | 183,7 |
48 | Régis Rey | Francja | 61,0 | 63,0 | 63,0 | 183,4 |
49 | Stephan R. Rieschl | Stany Zjednoczone | 56,5 | 63,5 | 62,0 | 183,1 |
50 | Shigeyuki Wakasa | Japonia | 64,5[a] | 63,0[a] | 69,5 | 181,3 |
51 | Gerald Gravelle | Kanada | 56,0 | 60,5 | 62,5 | 179,5 |
52 | Endre Kiss | Węgry | 60,0 | 60,5 | 56,0 | 179,3 |
53 | John H. Elliot | Stany Zjednoczone | 60,0 | 60,0 | 57,0 | 179,0 |
54 | Toni Cecchinato | Szwajcaria | 60,5[a] | 59,5 | 63,0 | 177,2 |
55 | Holger Karlsson | Szwecja | 54,0 | 59,0 | 60,0 | 175,8 |
56 | Frank Cartell | Kanada | 61,0[a] | 64,0 | 60,0 | 171,6 |
57 | Gerhard Niederhammer | Austria | 55,0 | 58,5 | 57,0 | 169,2 |
58 | Kaare Lien | Kanada | 63,0 | 57,5 | 60,0 | 164,7 |
59 | Alois Haberstock | RFN | 61,0 | 62,0[a] | 56,0 | 164,5 |
60 | John Balfanz | Stany Zjednoczone[13] | 61,5[a] | 60,0[a] | 65,5 | 164,5 |
61 | László Csávás | Węgry | 54,0 | 55,0 | 54,5 | 157,9 |
62 | László Gellér | Węgry | 51,5[a] | 53,0 | 53,5 | 146,7 |
Konkurs indywidualny na skoczni K-90 (25.02.1962) edytuj
Miejsce | Zawodnik | Państwo | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Punkty[12] |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Helmut Recknagel | NRD | 97,5 | 103,0 | 98,5 | 241,4 |
2 | Nikołaj Kamienski | ZSRR | 91,0 | 97,0 | 97,0 | 226,4 |
3 | Niilo Halonen | Finlandia | 97,5 | 94,0 | 93,5 | 224,5 |
4 | Toralf Engan | Norwegia | 92,5 | 95,0 | 100,0 | 223,5 |
5 | Peter Lesser | NRD | 90,5[a] | 95,0 | 102,0 | 223,3 |
6 | Antoni Łaciak | Polska | 96,5 | 94,0 | 94,5 | 222,3 |
7 | Wilhelm Egger | Austria | 94,0 | 96,5 | 84,5[a] | 218,6 |
8 | Piotr Wala | Polska | 94,5 | 94,5 | 95,5 | 217,8 |
9 | Max Bolkart | RFN | 91,0 | 96,5 | 91,5 | 216,0 |
10 | Veikko Kankkonen | Finlandia | 91,5 | 95,0 | 91,5 | 215,3 |
11 | Wolfgang Happle | RFN | 94,0 | 94,0 | 97,5 | 214,6 |
12 | Veit Kührt | NRD | 94,5 | 97,0 | DNS | 214,4 |
13 | Koba Cakadze | ZSRR | 93,0 | 92,0 | 90,5 | 214,0 |
14 | Nikołaj Szamow | ZSRR | 90,0 | 93,5 | 89,0 | 213,7 |
15 | Kurt Schramm | NRD | 90,5 | 94,5 | 94,5 | 212,3 |
16 | Otto Leodolter | Austria | 92,0 | 91,5 | 89,5 | 211,2 |
17 | Peter Müller | Austria | 89,5 | 94,5 | 90,5 | 209,8 |
18 | Shigeyuki Wakasa | Japonia | 90,5 | 89,5 | 84,5 | 208,0 |
19 | Arne Larsen | Norwegia | 90,5 | 89,5 | 88,5 | 206,5 |
20 | Miroslav Martinák | Czechosłowacja | 89,0 | 92,0 | 80,5 | 206,2 |
21 | Eino Kirjonen | Finlandia | 87,5 | 85,5 | 89,5 | 204,8 |
22 | Ueli Scheidegger | Szwajcaria | 94,5 | 90,0 | 90,5 | 203,9 |
23 | Hemmo Silvennoinen | Finlandia | 85,5 | 90,0 | 90,5 | 203,6 |
24 | Lars Åke Bergseije | Szwecja | 90,0 | 91,5 | 85,5 | 202,8 |
25 | Jurij Samsonow | ZSRR | 88,5 | 90,5 | 90,0[a] | 202,3 |
26 | Gustaw Bujok | Polska | 91,0 | 90,5 | 90,5 | 202,3 |
27 | Dino De Zordo | Włochy | 87,5 | 91,5 | 90,5 | 201,4 |
28 | Gösta Nordin | Szwecja | 87,5 | 91,5 | 89,5 | 200,3 |
29 | Takashi Matsui | Japonia | 89,5 | 90,5 | 85,5 | 199,5 |
30 | Yosuke Eto | Japonia | 86,5 | 87,5 | 91,0 | 199,3 |
31 | Nilo Zandanel | Włochy | 81,0 | 88,0 | 91,5 | 197,6 |
32 | John Balfanz | Stany Zjednoczone | 87,0 | 89,5 | 87,0 | 196,9 |
33 | Helmut Kurz | RFN | 86,5 | 87,5 | 86,0[a] | 196,8 |
34 | Torgeir Brandtzæg | Norwegia | 87,5 | 91,0 | 85,0 | 196,7 |
35 | Miro Oman | Jugosławia | 78,5 | 89,5 | 90,5 | 196,5 |
36 | Arne Dalslæn | Norwegia | 85,0 | 89,5 | 85,5 | 196,4 |
37 | John H. Elliot | Stany Zjednoczone | 87,0 | 89,0 | 89,5 | 195,8 |
38 | Ludvik Zajc | Jugosławia | 89,5 | 90,5 | 89,0 | 195,6 |
39 | Bruno De Zordo | Włochy | 90,0 | 79,0[a] | 85,5 | 194,3 |
40 | William Erickson | Stany Zjednoczone | 88,0 | 89,5 | 87,0[a] | 194,5 |
41 | Stefan Przybyła | Polska | 85,5 | 89,5 | 85,5 | 192,9 |
41 | Heinz Ihle | RFN | 88,5[a] | 89,0 | 90,5 | 192,9 |
43 | Giacomo Aimoni | Włochy | 85,5 | 86,5 | 89,5 | 190,3 |
44 | Walter Habersatter | Austria | 83,0 | 85,5 | 86,5 | 189,3 |
44 | Kjell Sjöberg | Szwecja | 80,0 | 80,0 | 84,0 | 189,3 |
46 | Naoki Shimura | Japonia | 84,0 | 84,0 | 85,0 | 188,3 |
47 | Jože Šlibar | Jugosławia | 86,0[a] | 88,0 | 86,0 | 187,8 |
48 | Holger Karlsson | Szwecja | 74,5 | 90,0 | 87,0 | 187,6 |
49 | Toni Cecchinato | Szwajcaria | 85,5 | 84,0 | 80,0 | 187,3 |
50 | Frank Cartell | Kanada | 82,5 | 91,0 | 87,0 | 183,7 |
51 | Claude Jean-Prost | Francja | 84,5 | 84,0[a] | 81,0 | 181,3 |
52 | Stephan R. Rieschl | Stany Zjednoczone | 84,0 | 85,0 | 85,5 | 180,3 |
53 | Zbyněk Hubač | Czechosłowacja | 76,0 | 85,0 | 85,5 | 176,8 |
53 | Jaromír Nevlud | Czechosłowacja | 80,5 | 75,0 | 79,0 | 176,8 |
55 | Kaare Lien | Kanada | 80,0 | 80,0 | 84,5 | 174,3 |
56 | Régis Rey | Francja | 80,5 | 85,0 | 76,5 | 173,3 |
57 | Endre Kiss | Węgry | 83,0 | 79,0 | 77,5 | 169,8 |
58 | László Gellér | Węgry | 75,0 | 81,0 | 81,0 | 165,8 |
59 | László Csávás | Węgry | 73,0 | 75,0 | 76,0 | 157,3 |
Rekordowa liczba widzów edytuj
Podczas konkursu mistrzostw świata na Wielkiej Krokwi w 1962 roku ustanowiony został rekord pod względem liczby widzów przybyłych pod skocznię. Na zawody przybyło 125 tysięcy widzów, co było najlepszym wynikiem w historii[2].
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Skoki Narciarskie Polska: Zakopane (Polska) - HS 134 m. skijumping.pl. [dostęp 2012-01-15]. (pol.).
- ↑ a b c Wojciech Szatkowski: Mistrzostwa Świata FIS 1962 w Zakopanem: Konkurs na Wielkiej Krokwi. watra.pl. s. 5. [dostęp 2012-01-26]. (pol.).
- ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Historia Mistrzostw Świata. skijumping.pl, 30 października 2002. [dostęp 2012-01-15]. (pol.).
- ↑ FIS NORDIC WORLD SKI-CHAMPIONSHIPS 1958, Ski Jumping / 70 meter Hill, Lahti (FIN), Salpausselka, March 9th 1958. skijump-db.net [web.archive.org], 9 marca 2005. [dostęp 2012-01-31]. (ang.).
- ↑ Skoki narciarskie - Turniej Czterech Skoczni 1961/1962. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2012-01-31]. (pol.).
- ↑ Skoki narciarskie - Turniej Czterech Skoczni 1961/1962: 28.12.1961 - Oberstdorf (RFN) K-74. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2012-01-31]. (pol.).
- ↑ Skoki narciarskie - Turniej Czterech Skoczni 1961/1962: 30.12.1961 - Innsbruck (Austria) K-81. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2012-01-31]. (pol.).
- ↑ Skoki narciarskie - Turniej Czterech Skoczni 1961/1962: 01.01.1962 - Garmisch-Partenkirchen (RFN) K-80. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2012-01-31]. (pol.).
- ↑ Skoki narciarskie - Turniej Czterech Skoczni 1961/1962: 06.01.1962 - Bischofshofen (Austria) K-90. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2012-01-31]. (pol.).
- ↑ Skoki narciarskie - Historia Mistrzostw Świata. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2012-01-15]. (pol.).
- ↑ a b 1962 Nordic World Championships: Zakopane, POL, 1962/02/21, Special Jumping 60m Hill, Krokiew Schanze. skijump-db.net [web.archive.org], 10 maja 2003. [dostęp 2012-01-03]. (ang.).
- ↑ a b 1962 Nordic World Championships: Zakopane, POL, 1962/02/25, Special Jumping 90m Hill, Krokiew Schanze. skijump-db.net [web.archive.org], 17 grudnia 2004. [dostęp 2012-01-03]. (ang.).
- ↑ John Balfanz Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-01-04]. (ang.).