Wiktor Majewski
Wiktor Adam Majewski[a] (ur. 12 stycznia?/24 stycznia 1896 we Władykaukazie, zm. ?) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 podpułkownik dyplomowany piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
24 stycznia 1896 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca pułku |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys edytuj
Urodził się we Władykaukazie, w rodzinie Jana. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Służył w 48 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych[3]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 249. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. W lipcu tego roku został przeniesiony do 12 Pułku Piechoty w Wadowicach na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy III batalionu, detaszowanego w Krakowie[5][6]. 31 marca 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 80. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. Po awansie został zatwierdzony na stanowisku dowódcy III baonu[8][9]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do 34 Pułku Piechoty w Białej Podlaskiej na stanowisko dowódcy III batalionu[10][11]. 23 grudnia 1929, po ukończeniu kursu próbnego i odbyciu „przepisanego stażu liniowego”, został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza dwuletniego kursu 1929/31[12]. 24 grudnia 1929 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 i 10. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. Z dniem 1 września 1931, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do 54 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Tarnopolu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[14][15]. W lipcu 1935 został przeniesiony do 77 Pułku Piechoty w Lidzie na stanowisko dowódcy pułku[16][17]. W czerwcu 1939 objął dowództwo 18 Pułku Piechoty i na jego czele walczył w kampanii wrześniowej[18].
Dostał się do niemieckiej niewoli. Początkowo przebywał w Oflagu II A. 14 listopada 1940 został przeniesiony do Oflagu II B Arnswalde, a 15 maja 1942 do Oflagu II D Gross-Born[19].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6910
- Krzyż Niepodległości (3 maja 1932)[20]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[21]
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1937)[22][23]
- Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)[24]
Uwagi edytuj
- ↑ Do 1932 w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Wiktor I Majewski”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko[1]. 23 marca 1932 ogłoszono sprostowanie imion i daty urodzenia ppłk. dypl. Wiktora I Majewskiego z „Wiktor I ur. 25 stycznia 1896” na „Wiktor Adam ur. 24 stycznia 1896”[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 158, 406, 958, 970.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 269.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 156, 754.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 41.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 546.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 158, 406.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 169.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 150, 349.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 267.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 137.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 50, 172.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 375.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 24 grudnia 1929 roku, s. 438.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 322.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 23, 582.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 95.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 639.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 307, 309, 311, 365.
- ↑ Straty ↓.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 109, poz. 142 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 23.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 12.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 50.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918–1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)].