Wiktor Adam Zbyszewski herbu Topór (ur. 9 czerwca 1818 w Zatwarnicy, zm. 27 grudnia 1896 w Rzeszowie) – doktor praw, adwokat krajowy, burmistrz Rzeszowa.

Wiktor Adam Zbyszewski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1818
Zatwarnica

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1896
Rzeszów

poseł do Sejmu Krajowego Galicji
Okres

od 1861
do 1869

Burmistrz Rzeszowa
Okres

od 1887
do 1890

Grobowiec rodzinny Wiktora Zbyszewskiego

Życiorys edytuj

Uczył się w Przemyślu i Sanoku, studia ukończył na Uniwersytecie Lwowskim z wyróżnieniem. Tuż po tym poświęcił się pracy w roli adwokata. Brał udział w zrywie narodowym w 1848 we Lwowie, był w delegacji domagającej się zwiększenia praw Polaków w Galicji. W tym samym roku wraz z delegacją udał się do Wiednia, aby przedstawić swoje racje cesarzowi Franciszkowi Józefowi I. W 1851 został adwokatem miasta Lwowa. Po reformie sądownictwa i zrzeczeniu się funkcji adwokata lwowskiego zamieszkał w Rzeszowie. Był założycielem Kasy Oszczędnościowej (3. w Galicji).

W czasie powstania styczniowego został mianowany konspiracyjnym komisarzem wojennym obwodu rzeszowskiego. Szybko aresztowany i wtrącony do więzienia na zamku. Na mocy powszechnej amnestii wypuszczony na wolność. Po odzyskaniu wolności założył garbarnię. Był cenzorem Banku Austrowęgierskiego, prezesem Towarzystwa Kasynowego i Opieki nad Dziećmi. Inicjator założenia Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Wchodził w skład komitetów budujących pomniki: Powstańców Styczniowych (Stary Cmentarz), Tadeusza Kościuszki (Stary Rynek, do śmierci był przewodniczącym komitetu, jego miejsce zajął Ignacy Kinel[1][2]) i Adama Mickiewicza (obecnie ulica Adama Mickiewicza)[3]. W 1872 Zbyszewski i Als założyli Koło Prawników Rzeszowskich. W późniejszym czasie przewodniczący Izby Adwokackiej w Krakowie[3]. W latach 1861-1869 był posłem do Sejmu Krajowego Galicji w czasie I i II kadencji reprezentując III kurię okręg Rzeszów. Ponownie z tego samego okręgu posłował w czasie VI kadencji w latach 1889-1895.[4] W latach 1887 - 1890 naczelnik miasta Rzeszowa. Był współwłaścicielem „Dziennika Polskiego” i „Kuryera Rzeszowskiego”. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Rzeszowie[3].

Przypisy edytuj

  1. Tadeuszowi Kościuszce 1746–1946. Rzeszów: 1946, s. 28.
  2. Izabela Mikuła: Pomnik Tadeusza Kościuszki w Rzeszowie. Niedziela, 2013-06-20. [dostęp 2015-04-26].
  3. a b c Wiktoria Helwin: Zasłużeni i związani z Rzeszowem i regionem. Stowarzyszenie Opieki nad Starym Cmentarzem w Rzeszowie. [dostęp 2010-04-18]. (pol.).
  4. Stanisław Grodziski, Sejm Krajowy galicyjski 1861-1914, Marian Małecki, Kraków: Wyd. Księgarnia Akademicka, 2018, ISBN 978-83-7638-843-4, OCLC 1036643076.

Bibliografia edytuj