Wiktoriańskie łaźnie w Bishopsgate

Wiktoriańskie łaźnie w Bishopsgate (ang. Victorian Bath House) – budynek wiktoriańskich łaźni zlokalizowany w Londynie, w Bishopsgate, części City of London, w pobliżu Old Broad Street, dworca kolejowego Liverpool Street i kościoła St Botolph-without-Bishopsgate.

Wiktoriańskie łaźnie w Bishopsgate
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Wielka Brytania

Miejscowość

Londyn, City of London

Styl architektoniczny

styl neomauretański

Rozpoczęcie budowy

1893

Ukończenie budowy

1895

Odbudowano

2015

Położenie na mapie City of London
Mapa konturowa City of London, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wiktoriańskie łaźnie w Bishopsgate”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Wiktoriańskie łaźnie w Bishopsgate”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Wiktoriańskie łaźnie w Bishopsgate”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wiktoriańskie łaźnie w Bishopsgate”
Ziemia51°31′00,2″N 0°04′58,3″W/51,516722 -0,082861

Historia edytuj

Kąpiele w tym miejscu były znane już od 1817, ale dopiero w 1860 przestrzeń została przejęta i zagospodarowana przez Łaźnie Argyll. Niedługo przed 1883 teren przeszedł na własność przedsiębiorstwa Jones & Co. W latach 1886–1889 sprzedało ono swoje akcje Henry'emu i Jamesowi Forderowi Nevillom. Nevillowie posiadali wtedy więcej zakładów kąpielowych w Londynie niż jakiekolwiek inne przedsiębiorstwo tej branży, a ten zakup był ich piątym. Między 1893 a 1895 Nevillowie wyburzyli starsze łaźnie, aby zbudować nowe obiekty, stylowo dorównujące łaźniom przy Northumberland Avenue, które wznieśli w 1884. Budynki przy Bishopsgate zaprojektował na wzór łaźni tureckich[1] architekt G. Harold Elphick w wyszukanym stylu mauretańskim, z wykorzystaniem kafli z zakładów Cravena oraz Dunhilla. Lokalizacja łaźni była przemyślana - znajdują się one w pobliżu dworca kolejowego Liverpool Street, giełdy i Lloyds'a. Zakład ten był wyraźnie przeznaczony dla klasy wyższej[2].

Obiekt przetrwał niemieckie bombardowania Londynu w czasie II wojny światowej, jak również zamachy IRA i do lat 50. XX wieku służył swojej pierwotnej funkcji. Łaźnie zostały gruntownie odnowione w 2015 przez przedsiębiorstwo Camm and Hooper, nadzorowane przez Russell Sage Studios i pełnią funkcję luksusowego lokalu rozrywkowego na 150 osób[1].

Przypisy edytuj