Wiktoria (powieść)

Wiktoria (norw. Viktoria) – powieść psychologiczna norweskiego pisarza Knuta Hamsuna z 1898[1].

Wiktoria
Viktoria
Autor

Knut Hamsun

Typ utworu

powieść

Wydanie oryginalne
Język

norweski

Data wydania

1898

poprzednia
Aftenrøde (1898)
następna
Munken Vendt (1902)

Treść edytuj

Powieść jest symptomatyczna dla młodego okresu twórczości autora. Podobnie jak Pan jest opowieścia o miłości, zazdrości i niemożności porozumienia się między ludźmi. Opowiada o losach syna młynarza, Jana, który zdobywa sławę jako pisarz oraz Wiktorii, kobiety wywodzącej się z kręgów arystokratycznych, która nie może przyjąć miłości Jana. Narasta w tej sytuacji dramat uczucia, niemożliwego do skonsumowania z uwagi na różnice klasowe i duży dystans społeczny. Hamsun nie skupia się na społecznej stronie problemu. Interesuje go w głównej mierze kompleks niepełnowartościowości jako siła napędowa ludzkiego działania. Tworzy psychologiczny portret świadomości mężczyzny ogarniętego przez nieziszczone uczucia oraz kobiety nie potrafiącej zerwać ograniczeń klasowych w imię miłości. Jan nieustannie doświadcza obcości i zwątpienia[1].

Portret Jana wywodzi się z osobistych doświadczeń autora. Jest pierwszą u niego wiwisekcją udręk plebejusza usiłującego sforsować barierę mieszczańskiego salonu[1]. Mimo że utwór charakteryzuje się archaicznością i ckliwą narracją niespełnionych kochanków, to jednak ukazuje szeroką skalę relacji międzyludzkich (np. Jana szczegółowo portretuje od dzieciństwa do dorosłości)[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c Witold Nawrocki, Klasycy i współcześni. Szkice o prozie skandynawskiej XIX i XX wieku, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1980, s. 200-201, ISBN 83-210-0090-8
  2. Bujający w obłokach - Knut Hamsun - "Pan. Wiktoria. Marzyciele" [recenzja] [online], Głos Kultury, 29 sierpnia 2019 [dostęp 2020-11-14] (pol.).