Wiktorija Isakowa

rosyjska aktorka

Wiktorija Jewgienjewna Isakowa (ur. 12 października 1976 w Chasawiurcie) – rosyjska aktorka teatralna i kinowa. Laureatka nagrody rządu Federacji Rosyjskiej (2015), nagrody teatralnej „Czajka” (Mewa), nagrody „Trumf” i „Zołotoj orioł” (Złoty Orzeł).

Wiktorija Isakowa
Викто́рия Иса́кова
Ilustracja
Wiktorija Isakowa na ceremonii otwarcia festiwalu Kinotawr 2014 w Soczi
Imię i nazwisko

Wiktorija Jewgienjewna Isakowa

Data i miejsce urodzenia

12 października 1976
Chasawiurt

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Jurij Moroz

Lata aktywności

1998 –

Życiorys edytuj

Urodziła się 12 października 1976 r. w mieście Chasawiurt. Ojciec, Jewgienij Isakow, poeta, był dyrektorem klubu piłkarskiego Anży Machaczkała oraz dyrektorem generalnym klubu Widnoje z Widnoje pod Moskwą. W wieku 13 lat przeniosła się z rodziną do Moskwy.

Po ukończeniu szkoły rozpoczęła studia na Rosyjskim Uniwersytecie Sztuki Teatralnej, a po roku nauki przeniosła się na moskiewski MChaT do klasy Olega Jefriemowa. Szkołę ukończyła w 1999 r.

Od 1999 do 2001 r. Isakowa pracowała w teatrze MChT im. Gorkiego, gdzie grała rolę Niny Zariecznej w sztuce Mewa wg dramatu Antona Czechowa i Mawki w sztuce Pieśń lasu wg dramatu Łesi Ukrainki.

W 2001 r. przyjęto ją do trupy Moskiewskiego Teatru Dramatycznego im. Puszkina. Za rolę Panienki w spektaklu „Wij” otrzymała w 2003 r. nagrodę „Czajka” (Mewa).

Na ekranie Isakowa zadebiutowała w 1998 r. gdy pojawiła się w epizodzie w serialu telewizyjnym „Czechow i Ko”. Jeszcze jeden epizod zagrała w serialu „Impierija pod udarom”, a od 2002 r. Isakowa występuje na ekranie regularnie.

W 2002 r. Wiktoria poznała niedawno rozwiedzionego reżysera Jurija Moroza, za którego wyszła za mąż rok później.

W 2005 r. Isakowa zagrała swoją pierwszą główną rolę we wspólnym rosyjsko–ukraińskim projekcie (Cełujut wsiegda nie tiech). Popularność pojawiła się w następnym roku dzięki roli w filmie akcji Polowanie na Piranię i dramacie „Triebujetsia niania”. Sama aktorka opowiada o swojej roli w tym obrazie tak:

W filmie Sadiłowej moja bohaterka jest zastanawiająca. Wydaje się, że wszystko u niej w porządku, ale tylko zewnętrznie. Jeśli się zastanowić, to w jej życiu można by wiele zmienić, a Wiera z jakiegoś powodu tego nie robi. A ja chciałam zrozumieć, jak można tak żyć.

W 2006 r. za rolę Kiry, mającej pseudonim „Zebra”, w filmie Jurija Moroza (Prostytutki), dostała nagrodę w kategorii „Najlepszej aktorki roku” na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago.

Twórczość edytuj

Filmografia edytuj

  • 2002 – Dniewnik ubijcyRoza, komisarz
  • 2002 – KamieńskaKatia
  • 2003 – Сыщики-2 (Detektywi–2) – Maja
  • 2003 – Женщины в игре без правил (Kobiety w grze bez zasad) – Tonia
  • 2004 – Союз без секса (Związek bez seksu) – Lena
  • 2005 – Целуют всегда не тех (Całują zawsze nie tych) – Lara
  • 2005 – Бухта Филиппа (Zatoka Filipa) – Ija Meschi
  • 2006 – Требуется няня (Potrzebna niania)– Wiera
  • 2006 – Polowanie na PiranięSinilga
  • 2006 – Доктор Живаго (11 odcinek serialu) – Marinka
  • 2006 – ProstytutkiKira o pseudonimie „Zebra”
  • 2006 – WyspaNastia
  • 2007 – Частный заказ (Prywatne zamówienie)– Maria Niewzorowa
  • 2007 – Ветка сирени (Gałązka bzu) – Anna Łodyżenskaja
  • 2007 – Посторонний (Postronny człowiek) – Tatiana
  • 2007 – Пуговица (Guzik) – Jelizawieta Tienieckaja
  • 2008 – Братья Карамазовы serial telewizyjny (Bracia Karamazow) – Katierina Iwanowna
  • 2008 – Трудно быть мачо (Trudno być macho) – Julia Władimirowna, sprzedawczyni
  • 2008 – Пелагия и белый бульдог (Pelagia i biały buldog) – Naina Gieorgijewna Tielianowa
  • 2008 – Посредник (Mediator) – Lilia
  • 2008 – Снежный человек (Śnieżny człowiek) – Dasza Szelestowa, dziennikarka
  • 2009 – Блудные дети (Rozrzutne dzieci) – Galina Morozowa
  • 2009 – Осенние цветы (Jesienne kwiaty) – Edit Bieriesz w młodości
  • 2010 – Башня (Wieża) – Ewa
  • 2010 – Крыса (Szczur) – Anna Szczerbakowa
  • 2010 – Улыбнись, когда плачут звёзды (Uśmiechnij się, gdy płaczą gwiazdy) – Anna Swietłowa
  • 2010 – Южный календарь (Południowy kalendarz) – Wika
  • 2010 – С болваном (Z głupcem)
  • 2010 – Солнцекруг (Tarcza słoneczna) – Anna Kutajcewa
  • 2012 – Ящик Пандоры (Puszka Pandory) – Wiera
  • 2012 – Любовь с оружием (Miłość do broni) – Luba Klonskaja
  • 2012 – Праздник взаперти (Zamknięte święto) – Wiera Sorokina
  • 2013 – Зеркала (Lustra) – Marina Cwietajewa
  • 2013 – Пётр Лещенко. Всё, что было... (Piotr Leszczenko. Wszystko, co było...) – Jekaterina Zawiałowa
  • 2013 – Оттепель (Odwilż)Inga, była żona Chrustaliowa
  • 2013 – Убить дважды (Zabić dwa razy) – Maria Daniłowa
  • 2014 – Инквизитор (Inkwizytor) – Natalia Pawłowna Sieriebrianskaja, prywatna detektyw
  • 2014 – Зелёная карета (Zielona kareta) – Wiera Rajewskaja
  • 2015 – Родина (Ojczyzna) – ekspertka–analityczka centrum antyterrorystycznego FSB Anna Zimina
  • 2016 – Ученик (Uczeń)Jelena Lwowna Krasnowa
  • 2016 – Квартет (Kwartet) – Lińkowa
  • 2016 – Мата Хари (Mata Hari) – Lidia Kiriejewskaja
  • 2016 – По ту сторону смерти (Z tamtej strony śmierci) – Anna Pokrowskaja
  • 2016 – Частица вселенной (Cząstka wszechświata) – Nadia
  • 2016 – Пьяная фирма (Pijana firma) – Malwina Witaliewna
  • 2017 – Вы все меня бесите! (Wszyscy mnie irytujecie!) – Diana

Role teatralne edytuj

Moskiewski Teatr Dramatyczny im. Puszkina edytuj

  • 2000 – «Зовите Печориным» – Wiera
  • 2001 – «Леди на день» – Luiza
  • 2001 – „Бесприданница” (Panna bez posagu) – Larysa
  • 2002 – «Откровенные полароидные снимки» – Nadia
  • 2003 – „Вий” (Wij) – Panienka
  • 2004 – „Сон в шалую ночь” (Sen nocy letniej) – Tytania
  • 2005 – «Поздравляю с будним днём!» – Annette
  • 2008 – «Саранча»[1]Nadieżda
  • 2011 – „Много шума из ничего”[2] (Wiele hałasu o nic) – Beatrycze
  • 2012 – „Отражения, или Истинное”[3] (Prawdziwa rzecz) – Anni
  • 2012 – „Великая магия”[4]Marta di Spelta
  • 2015 – «Вишнёвый сад» – Raniewskaja

Moskiewski Teatr Artystyczny im. A. Czechowa, MChT edytuj

  • 2000 – „Чайка” (Mewa)Nina Zariecznaja
  • 2000 – „Лесная песня” (Pieśń lasu) – Mawka

Другой Театр (Drugoj Tieatr) edytuj

  • 2010 – „Bliżej” (ang. Closer) (według dramatu Patricka Marbera o takim samym tytule; reżyseria – Władimir Agiejew[5]

Centrum Dramaturgii i Reżyserii A. Kazancewa i M. Roszczina edytuj

  • 2005 – „Галка Моталко” – Swieta Kometa, mistrzyni

Гоголь-центр (Gogol–centr) edytuj

  • 2013 – „Братья” (Bracia)(remake filmu Luchina Viscontiego Rocco i jego bracia, reżyseria Aleksiej Mizgiriow) – Nadia
  • 2014 – „(М)ученик” dramat współczesnego, niemieckiego dramaturga Mariusa von Mayenburga – Jelena Lwowna Krasnowa (nauczycielka biologii)

Inne edytuj

  • „Бабье царство” (reżyserka – Anna Pokrowskaja)
  • „Дневники военнопленного Воропаева” (reżyserka – Marina Brusnikina)
  • „Цыганы” (reżyserka – Marina Brusnikina)
  • „Э’Федра” Živile Montvilaitė o ogrodzie „Ermitaż” – Fedra

Wideoklipy edytuj

  • „Свободный полёт” (Swobodny lot) (Walerij Meladze)
  • „Мой брат” (Mój brat) (Walerij Meladze, Konstantin Meladze)[6]
  • „Надя” (Delfin)

Nagrody i nominacje edytuj

  • 2003 – laureatka teatralnej nagrody Чайка (Mewa) w kategorii „Двойной удар” (Podwójne uderzenie) – za udział w spektaklu „Wij” (razem z aktorem Pawłem Dieriewianko).
  • 2006 – nagroda Silver Hugo w kategorii „Najlepsza aktorka” na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago (wraz z aktorkami Darią Moroz i Anną Ukołową) (film „Точка”).
  • 2008 – laureatka młodzieżowej nagrody „Триумф”[7].
  • 2013 – nagroda imienia Natalii Gundariewej „Za najlepszą rolę żeńską” na 11 Moskiewskim festiwalu kina rosyjskiego „Moskiewska premiera” w ramach konkursu publiczności „Wspaniała siódemka «МК»”[8]za rolę Mariny Cwietajewej w filmie „Зеркала” (Lustra)
  • 2014 – nominacja do nagrody „Ника” (Nika) za najlepszą żeńską rolę (film „Зеркала” (Lustra)).
  • 2014 – nagroda Związku producentów kina i telewizji w kategorii „Najlepsza aktorka filmu/serialu telewizyjnego” (serial telewizyjny „Оттепель” (Odwilż)).
  • 2014 – nominacja do nagrody „ТЭФИ” (TEFI) za najlepszą rolę żeńską (serial telewizyjny „Оттепель” (Odwilż)).
  • 2015 – nagroda „Золотой орёл” (Złoty orzeł) za najlepszą żeńską rolę w serialu „Оттепель” (Odwilż)
  • 2015 – Nagroda Rządu Federacji Rosyjskiej w dziedzinie kultury – za stworzenie serialu telewizyjnego „Оттепель” (Odwilż)[9]
  • 2016 – nagroda czasopisma ОК! w kategorii „Главный герой – кино” (Główny bohater – kino)[10]
  • 2017 – nominacja do nagrody „Золотой орёл” (Złoty orzeł) za najlepszą rolę żeńską w filmie Uczeń

Przypisy edytuj

  1. Театральные работы // v-isakova.ru.
  2. Спектакль «Много шума из ничего» в Театре имени А. С. Пушкина // teatrpushkin.ru.
  3. Спектакль «Отражения, или Истинное» в Театре имени А. С. Пушкина // teatrpushkin.ru.
  4. Спектакль «Великая магия» в Театре имени А. С. Пушкина // teatrpushkin.ru.
  5. Другой Театр. Спектакль «Ближе». // dteatr.ru.
  6. Братья Меладзе сняли в клипе „Мой брат” Лизу Боярскую, Викторию Исакову и Юлию Снигирь. miamusic.ru, 10 grudnia 2015. [dostęp 2017-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-11)]. (ros.).
  7. Светлана Игорева, Все моложе и моложе: Названы имена лауреатов «Триумфа»-2008 [online], kultura-portal.ru, 2008 [dostęp 2011-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-03].
  8. Призы 11-го Московского фестиваля отечественного кино «Московская премьера», mospremiera.com [dostęp 2013-09-03] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-05].
  9. О присуждении премий Правительства Российской Федерации. [dostęp 2015-12-24]. (ros.).
  10. Вера Брежнева Филипп Киркоров. Горячие новости: Объявлены победители премии журнала ОК!. [dostęp 2016-11-18].