Wilhelm Fuhrmann

podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego

Wilhelm Fuhrmann (ur. 29 października 1887, zm. po 1934) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Wilhelm Fuhrmann
Ilustracja
podpułkownik dyplomowany piechoty podpułkownik dyplomowany piechoty
Data urodzenia

20 października 1887

Data śmierci

po 1934

Przebieg służby
Lata służby

19141930

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

1 Pułk Strzelców Podhalańskich
21 Pułk Piechoty
PKU Tarnowskie Góry

Stanowiska

dowódca batalionu piechoty
komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Jubileuszowy Wojskowy

Życiorys edytuj

Pełnił służbę w c. i k. 58 pułku piechoty w Stanisławowie. 1 listopada 1910 roku został mianowany podporucznikiem piechoty[1]. W latach 1916–1918 był oficerem magazynowym c. i k. 3 pułku ułanów. 1 listopada 1914 roku został mianowany porucznikiem[2][3].

5 marca 1919 roku przyjęty został do Wojska Polskiego z byłej cesarskiej i królewskiej armii, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 maja 1918 roku[4]. 6 czerwca 1919 roku został przeniesiony z Departamentu III do Sekcji Mobilizacyjnej Departamentu Mobilizacyjno-Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych[5]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Oddziale V Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[6]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 235. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 1 pułk Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu[7]. W 1923 roku pełnił służbę w Oddziale V Sztabu Generalnego na stanowisku szefa wydziału, pozostając oficerem nadetatowym 3 pułku Strzelców Podhalańskich w Bielsku[8]. Od 1 listopada 1924 roku do 11 października 1926 roku był słuchaczem V Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie[9][10]. 1 grudnia 1924 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 58. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. Po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego przydzielony został do Departamentu X Przemysłu Wojennego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[12]. W lutym 1927 roku przeniesiony został do 21 pułku piechoty „Dzieci Warszawy” na stanowisko dowódcy II batalionu (stanowisko dublowane)[13], a 23 maja tego roku do 79 pułku piechoty w Słonimiu na stanowisko dowódcy III batalionu[14]. W kwietniu 1928 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Tarnowskie Góry na stanowisko komendanta[15][16]. Z dniem 31 stycznia 1930 roku przeniesiony został w stan spoczynku[17]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[18].

Odznaczenie edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 353, 578.
  2. Lista starszeństwa c. i k. Armii 1916 ↓, s. 620, 969.
  3. Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1009, 1610.
  4. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 29 z 15 marca 1919 roku, poz. 910.
  5. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 71 z 28 czerwca 1919 roku, poz. 2300.
  6. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 223, 621.
  7. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 31.
  8. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 13, 382, 401.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 105 z 8 października 1924 roku, s. 580.
  10. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 330, 344, 1364.
  11. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 732.
  12. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 42 z 11 października 1926 roku, s. 341.
  13. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 4 z 4 lutego 1927 roku, s. 32.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 145.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 157.
  16. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 117, 165.
  17. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 31 grudnia 1929 roku, s. 442.
  18. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 325, 842.

Bibliografia edytuj