Wilk indyjski
 |
Ten artykuł od 2011-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Wilk indyjski[2] (Canis indica) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae). Do niedawna uważany za podgatunek wilka szarego, występuje na pustynnych i półpustynnych obszarach Indii. Niewielki, szczupły o czerwonawej, płowej lub płowożółtej sierści i długich uszach.
| Canis indica | |
| Aggarwal, Kivisild, Ramadevi & Singh, 2007[1] | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
wilk indyjski |
Ostatnie badania genetyczne mtDNA dowodzą, że wilk indyjski reprezentuje odrębny gatunek, który najprawdopodobniej wywodzi się od wilka himalajskiego. Ich linie ewolucyjne rozeszły się prawdopodobnie około 400 tys. lat temu podczas izolacji na stepowych częściach płw. Dekan. (Genome Biology, 2003). Zagrożony z powodu mieszania się ze zdziczałymi psami, utratą siedlisk i polowaniami. Populacja liczy około 2-3 tys. osobników.
Przypisy edytuj
- ↑ R. K. Aggarwal, T. Kivisild, J. Ramadevi, L. Singh. Mitochondrial DNA coding region sequences support the phylogenetic distinction of two Indian wolf species. „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”. 45 (2), s. 163–172, 2007. DOI: 10.1111/j.1439-0469.2006.00400.x. (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 147. ISBN 978-83-88147-15-9.