Witów (gmina Burzenin)
Witów – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Burzenin, zamieszkiwana przez 649 osób w 267 gospodarstwach. W skład sołectwa wchodzą: Kopanina, Sambórz i Kolonia Sambórz. Jest tu młyn, tartak, warsztat samochodowy i zakład weterynaryjny.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
649 |
| Strefa numeracyjna |
43 |
| Kod pocztowy |
98-260[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ESI |
| SIMC |
0701317 |
Położenie na mapie gminy Burzenin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego  | |
 51°28′10″N 18°49′54″E/51,469444 18,831667[1]
| |
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sieradzkim województwa sieradzkiego[3]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego, od strony południowej łączy się z Burzeninem.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 480.
Historia edytuj
W źródłach pisanych wzmiankowana w 1406 r., kiedy odnotowano Jacoba de Withowo. W 1827 r. stały tu 22 domy, w których mieszkało 143 mieszkańców. W 1889 r. majątek ten miał obszar 932 mórg, w tym 487 ziemi ornej, 266 lasu, 66 pastwisk i 12 mórg łąk.
Archeologia edytuj
Wieś posiada bardzo ciekawe zabytki archeologiczne. Na niewielkiej wyniosłości opadającej od strony wschodniej ku Warcie była w VI-VIII w. osada wiejska. Badania tej osady przeprowadziła doc. dr J. Kamińska z Łodzi w latach 1964-1966. Nad starą odnogą Warty, w odległości ok. 300 m na północny wschód, od dworu istnieje kopiec (ok. 50 m na 30 m, o wysokości 4 m) o owalnym kształcie z płytkim wgłębieniem wewnątrz. Prawdopodobnie była to pierwotnie piaszczysta wyspa, otoczona rozlewiskami Warty. Chronologia zabytku nie wykracza poza wiek XIV. Na kopcu stała zapewne wieża obronna z niewielką załogą wojskową, strażująca u przeprawy przez Wartę na skrzyżowaniu szlaków handlowych śródlądowych i rzecznych. Gródek ten po pożarze nie został odbudowany a Burzeńscy wznieśli nowy na południowym skraju Burzenina, gdzie w latach 1980–1981 odkryto relikty budowli z XVI w.
Dwór edytuj
We wsi ocalał dwór, otoczony parkiem, wzniesiony około połowy XIX w. przez Józefa Kobierzyckiego lub Antoniego Kobierzyckiego (1826–1874, spoczywającego na cmentarzu w Burzeninie), zapewne przy wykorzystaniu stojącej na tym miejscu starszej budowli. W latach 30. XX w. Witów znalazł się w rękach Biernackiego, a następnie trafił we władanie Tomasza Płockiego. Po wojnie, na skutek wywłaszczenia Tomasza Płockiego przez ówczesne władze komunistyczne, dwór stał się własnością Państwa, obecnie jest siedzibę Domu Opieki Społecznej.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 148980
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1475 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Bibliografia edytuj
- Horbacz T., XIX-wieczny dwór Kobierzyckich w Witowie, [w:] Na sieradzkich szlakach: nr 2/50/1998/XIII, s. 16-18 (plany, zdjęcia),
- Ruszkowski, Sieradz i okolice, Sieradz 2000,
- Urbański M., Grodzisko stożkowate w Witowie, [w:] Na sieradzkich szlakach, nr 2/II 1986, s. 11