Witold Dowgint-Nieciuński
Witold Dowgint-Nieciuński (ur. 2 czerwca 1915 w Połocku[1] , zm. 13 czerwca 2009[2]) – polski socjolog, znawca zagadnień polityki społecznej i mieszkalnictwa, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| profesor nauk ekonomicznych | |
| Specjalność: politologia, gospodarka mieszkaniowa | |
| Alma Mater | |
| Habilitacja | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Życiorys edytuj
Pochodził ze spolonizowanej drobnej szlachty litewskiej. Studiował socjologię i nauki polityczne w Warszawie, a nauki ekonomiczne w Poznaniu. W trakcie II wojny światowej był członkiem organizacji podziemnych. W latach 1942-1944 był przez Niemców więziony w ich obozie koncentracyjnym w Auschwitz[1], gdzie w wyniku bicia przez niemieckiego zbrodniarza Oswalda Kaduka utracił częściowo słuch w jednym uchu[3].
Do jego głównych zainteresowań naukowych należało planowanie przestrzenne, polityka mieszkaniowa, problematyka Polski wschodniej, prognozowanie globalne. Był m.in. wicedyrektorem Instytutu Gospodarki Mieszkaniowej. W latach 1977-1980 pracował w Instytucie Polityki Społecznej. Był działaczem Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego oraz Komitetu Nauk o Pracy i Polityce Społecznej PAN (w tej drugiej organizacji uzyskał status członka honorowego[4]). Zasiadał w radzie programowej czasopisma Problemy Polityki Społecznej[1].
Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[5].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c red. Grażyna Firlit-Fesnak, IPS UW. 1977-2007. Trzydzieści lat minęło…, Warszawa, 2007, s. 51-52
- ↑ Gazeta Wyborcza, nekrolog Cezarego Żołędowskiego
- ↑ Piotr Zychowicz, Auschwitz oczami katów, w: Rzeczpospolita. Historia
- ↑ Diariusz polityki społecznej, w: Polityka Społeczna, nr 5/6/2009
- ↑ Joanna Mantel-Niećko, Próba sił: źródła do dziejów Uniwersytetu Warszawskiego po 13 grudnia 1981, Warszawa 1991, s. 198.