Witold Oleszczak
Witold Oleszczak, ps. Wicek, Kret (ur. 18 kwietnia 1910 w Łodzi, zm. 23 czerwca 1968 w Zakopanem[1]) – polski działacz ruchu ludowego, poseł na Sejm Ustawodawczy (1947–1952).
| Data i miejsce urodzenia |
18 kwietnia 1910 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 czerwca 1968 |
| Poseł na Sejm Ustawodawczy | |
| Okres |
od 4 lutego 1947 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Ukończył Gimnazjum Mikołaja Kopernika w Łodzi, po czym studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, którego nie ukończył. Od 1935 pełnił obowiązki kierownika Kasy Oszczędnościowo-Pożyczkowej Związku Pracowników Skarbowych w Łodzi.
W latach 1940–1945 przebywał na terenie powiatu Brzeziny, a od 1942 był zastępcą komendanta okręgu Batalionów Chłopskich. W lipcu 1943 znalazł się wśród zamachowców na komendanta urzędu pracy Rzeszy w Jeżowie.
Od 1945 działał w ZMW „Wici”. na Dolnym Śląsku (m.in. w Legnicy). W 1946 przystąpił do PSL „Nowe Wyzwolenie”, działał w Głównym Komitecie Wykonawczym i Radzie Naczelnej, był prezesem partii we Wrocławskiem. W 1947 uzyskał mandat posła na Sejm Ustawodawczy, w listopadzie 1947 przeszedł do Stronnictwa Ludowego. W 1949 znalazł się wśród członków ZSL, działał w Towarzystwie Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W latach 50. i 60. pracował jako propagandzista ZSL (m.in. zastępca szefa prop-wydziału partii, organizował prelekcje i pogadanki radiowe, pisywał do biuletynów oraz prasy ludowej). W 1961 ukończył studia w Szkole Głównej Służby Zagranicznej.
Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A32-3-5)[2].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy (13 września 1946)[3]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Przypisy edytuj
- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej.
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 22, poz. 48 („za zasługi w walce z okupantem niemieckim i pracę konspiracyjną”).
Bibliografia edytuj
- Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1989.