Wikipedia

Witosława Frankowska

polska etnomuzykolożka i kompozytorka

Wiesława Witosława Frankowska[1] (ur. 12 sierpnia 1962 w Wejherowie)[2] – polska etnomuzykolog, kompozytorka, kameralistka, pracownik naukowy Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku.

Witosława Frankowska
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1962
Wejherowo

Profesor sztuki
Alma Mater

Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku

Doktorat

2013

Habilitacja

2018

Profesura

2023

nauczyciel akademicki, kompozytor, kameralista

Życiorys edytuj

Rodzina edytuj

Urodziła się w rodzinie o zakorzenionych tradycjach regionalnych. Jest wnuczką poety, kompozytora i leksykografa Jana Trepczyka[3]. Jej rodzicami byli Zofia i Edmund[4] (1934–2022)[5]. Matka kompozytorki była nauczycielką śpiewu i dyrygentką chóru Towarzystwa Śpiewaczego im. Jana Trepczyka w Wejherowie[4]. Ojciec, dokumentalista kaszubski, muzeolog, bibliofil, edytor i fotografik[5] był współtwórcą Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie[6][7]. W. Frankowska ma siostrę Janinę i brata Radosława[8]. Jest matką trojga dzieci: Jana, Zofii i Jerzego.

Dzieciństwo i młodość edytuj

W dzieciństwie uczęszczała do klasy fortepianu w Szkole Muzycznej I st. w Wejherowie. Ukończyła z wyróżnieniem Liceum Muzyczne im. F. Nowowiejskiego w Gdańsku[3]. Następnie odbyła studia z wyróżnieniem na Wydziale Teorii i Kompozycji Akademii Muzycznej w Gdańsku[9] (1987)[1]. Jej praca magisterska „Rękopisy Johanna Jeremiasa du Graina w zbiorach Gdańskiej Biblioteki PAN” napisana pod kierunkiem prof. Pawła Podejki zdobyła w 1989 roku III nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Prac Magisterskich Uczelni Muzycznych[9]. Podczas studiów W. Frankowska skupiła się na muzyce dawnej. Zainteresowała się realizacją „basso continuo” na klawesynie i organach[10]. Związana była z zespołem Cappella Gedanensis, gdzie w latach 1982–1992 pracowała jako muzyk kameralista[9]. W latach 1992–1994 uczestniczyła w kursach prowadzonych przez klawesynistów: Monikę Raczyńską, Liliannę Stawarz i Nicolasa Parle’a[3], organizowanych w ramach Międzynarodowej Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Wilanowie i Bad Lauchstädt[9].

Działalność naukowa i kulturalna edytuj

Od 1993 roku zatrudniona jest na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Gdańsku[11]. W 2013 uzyskała stopień naukowy doktora nauk humanistycznych[1] na podstawie dysertacji „Kolędowanie na Kaszubach” napisanej pod kierunkiem Zbigniewa J. Przerembskiego[12]. W 2018 została na Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi doktorem habilitowanym sztuk muzycznych w dziedzinie instrumentalistyki[1] w oparciu o pracę „Płyta NAVIGARE”[13]. W 2023 podniesiono ją do godności profesora sztuki[1]. Muzykolożka uzyskała doświadczenie jako realizator „basso continuo”, koncertując w wielu krajach Europy i w Stanach Zjednoczonych[14]. W. Frankowska podjęła współpracę z Polską Filharmonią Kameralną, Polskim Chórem Kameralnym, Orkiestrą Kameralną Progress[11], Elbląską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Trybunału Koronnego w Lublinie, Polską Filharmonią Bałtycką[3], grupą muzyczną Arte dei Suonatori, zespołem Ars Nova[15] i Goldberg Baroque Ensemble. Angażowała się w przygotowanie szeregu oper barokowych, oratoriów, mszy, pasji i kantat w Polsce i za granicą[10].

Jako kompozytorka tworzy głównie utwory o charakterze regionalnym[9]. W 2015 roku wydała razem z Aleksandrą Kucharską-Szefler dwupłytowy album „Kaszuby w pieśni artystycznej”, stanowiący dokumentację dziejów inspiracji muzyką pomorską w liryce wokalnej[16]. Podjęła się popularyzacji muzyki kaszubskiej poprzez organizowanie od 2002 roku cyklu koncertów „Spotkania z muzyką Kaszub” w Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie[9], prezentujących dziedzictwo liryki wokalnej, zarówno ludowej, jak i autorskiej[3]. Dokonała licznych nagrań dla radia i telewizji. W swoim dorobku ma wydanie płyt obejmujących muzykę regionalną („Mòrze” 2004, „Ptôszkòwie na lëpie” 2006, „Gdze mòja chëcz” 2006, „Kaszuby w pieśni artystycznej”, 2015) oraz muzykę dawną („TACET’s Four Seasons” 2008, „Navigare” 2018)[9]. Opublikowała szereg artykułów naukowych poświęconych muzyce kaszubskiej.

W 2006 roku klub studencki Pomorania uhonorował Witosławę Frankowską Medalem Stolema[17]. W 2014 i 2022 otrzymała Nagrodę Remusa. Wielokrotnie wyróżniana była nagrodą rektora Akademii Muzycznej w Gdańsku[15].

Od 2013 roku W. Frankowska jest członkinią Instytutu Kaszubskiego[15]. Należy także do Komisji Kaszubskiej przy Stacji Naukowej Polskiej Akademii Umiejętności w Gdańsku[12]. W 2021 roku została powołana do Rady Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku[9].

Wybrane publikacje edytuj

  • Kolędowanie na Kaszubach[18];
  • Spotkania z muzyką Kaszub[19];
  • Méster Jan (1907-1989)[20]
  • Marión Selin. Piesniôrz rëbacczégò żëwòta[21];
  • Muzyka Kaszub. Materiały encyklopedyczne[22]
  • Gniazdo gryfa. Słownik kaszubskich symboli, pamięci i tradycji kultury[23]

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e Prof. dr hab. Wiesława Witosława Frankowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-03-30].
  2. ↑ Frankowska Witosława - Polskie Kompozytorki [online], 26 grudnia 2021 [dostęp 2023-03-28] (pol.).
  3. ↑ a b c d e Wiesława Witosława Frankowska, Autoreferat [online], Akademia Muzyczna w Łodzi.
  4. ↑ a b Odeszła kaszubska działaczka Zofia Kamińska [online], gwe24.pl [dostęp 2023-03-28] (pol.).
  5. ↑ a b Odszedł Edmund Kamiński (1934-2022) [online], www.wejherowo.pl [dostęp 2023-03-28] (pol.).
  6. ↑ Nie żyje Edmund Kamiński. Był fotografem i znawcą kultury kaszubskiej [online], zawszepomorze.pl [dostęp 2023-03-28] (pol.).
  7. ↑ Historia Muzeum, [w:] Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie, www.muzeum.wejherowo.pl [dostęp 2023-03-28] (pol.).
  8. ↑ Redakcja, Wejherowo. Witosława Frankowska otrzymała Medal Stolema [online], Wejherowo Nasze Miasto, 18 maja 2006 [dostęp 2023-03-28] (pol.).
  9. ↑ a b c d e f g h prof. dr hab. Witosława Frankowska [online], Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku [dostęp 2023-03-28] (pol.).
  10. ↑ a b Witosława Frankowska [online], zamek-krolewski.pl [dostęp 2023-03-28] (ang.).
  11. ↑ a b Polski Chór Kameralny - Witosława Frankowska [online], polskichorkameralny.pl [dostęp 2023-03-28].
  12. ↑ a b Kolędowanie na Kaszubach? w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2023-03-30].
  13. ↑ Płyta NAVIGARE w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2023-03-30].
  14. ↑ Super User, Witosława Frankowska [online], Teatr Otwarty w Gdańsku - Dariusz Wójcik [dostęp 2023-03-28] (pol.).
  15. ↑ a b c Dr. hab. Witosława Frankowska, [w:] Cezary Obracht-Prondzyński, Miłosława Borzyszkowska-Szewczyk, Instytut Kaszubski w Gdańsku, Gniazdo gryfa. Słownik kaszubskich symboli, pamięci i tradycji kultury, Gdańsk 2020, s. 738, ISBN 978-83-65826-47-3, OCLC 1267529272 [dostęp 2023-03-28].
  16. ↑ Kaszubskie kolędy i pastorałki z Witosławą Frankowską [online], Kalendarz Wydarzeń Akademii Pomorskiej w Słupsku.
  17. ↑ Medal Stolema [online], Klub Studencki "Pomorania", 16 marca 2017 [dostęp 2023-03-28] (pol.).
  18. ↑ W. Witosława Frankowska, Kolędowanie na Kaszubach : dzieje kolęd na Pomorzu od XVI do XXI wieku, Warszawa 2015, ISBN 978-83-63877-61-3, OCLC 932395464 [dostęp 2023-03-29].
  19. ↑ W. Witosława Frankowska, Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie, Spotkania z muzyką Kaszub : monografia cyklu koncertów 2002-2020, Wejherowo 2021, ISBN 978-83-66052-88-8, OCLC 1365063506 [dostęp 2023-03-29].
  20. ↑ W. Witosława Frankowska, Méster Jan (1907-1989) : praca monograficzna o Janie Trepczyku, Wydanie I, Wejherowo 2017, ISBN 978-83-89692-56-6, OCLC 1021060885 [dostęp 2023-03-29].
  21. ↑ Witosława Frankowska, Roman Drzeżdżon (red.), Marión Selin : piesniôrz rëbacczégò żëwòta, Wejherowo 2016, ISBN 978-83-7591-481-8, OCLC 958885014 [dostęp 2023-03-29].
  22. ↑ Witosława Frankowska (red.), Muzyka Kaszub : materiały encyklopedyczne, Gdańsk: "Czec, ", 2005, ISBN 83-87408-79-4, OCLC 62943068 [dostęp 2023-03-29].
  23. ↑ Cezary Obracht-Prondzyński (red.), Gniazdo gryfa. Słownik kaszubskich symboli, pamięci i tradycji kultury, Gdańsk: Instytut Kaszubski, 2020, ISBN 978-83-65826-47-3, OCLC 62943068 [dostęp 2023-03-29].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Witosława_Frankowska&oldid=72387211”