Wityń
Wityń (niem. Witten[3]) – osada w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Świebodzin, przy trasie drogi krajowej nr 92. Przez wieś przepływa Lubinica.
| osada | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Liczba ludności (2006) |
53 |
| Strefa numeracyjna |
68 |
| Kod pocztowy |
66-200[2] |
| Tablice rejestracyjne |
FSW |
| SIMC |
0915225 |
Położenie na mapie gminy Świebodzin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu świebodzińskiego  | |
 52°16′17″N 15°36′24″E/52,271389 15,606667[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Historia edytuj
Wityń wzmiankowany jest w 1236 roku, kiedy to jego właściciel rycerz Jarota de Vitin darował część wsi dla cystersów z pobliskiego Paradyża oraz opactwa w Obrze. Pomimo powyższych nadań, wieś nie była wymieniana pośród posiadłości klasztornych. Osada położona nad brzegiem jeziora Lubinieckiego szybko zyskiwała na znaczeniu i począwszy od 1304 roku była wymieniana jako jedna z ważniejszych umocnionych osad w okolicy. W źródłach znajdujemy informację o tym, iż ówcześnie Wityń był lokalnym ośrodkiem władzy, którego znaczenie uległo zmniejszeniu wraz z rozwijającym się prężniej pobliskim Świebodzinem. Od XV wieku we wsi funkcjonował młyn, który w późniejszych latach był dziedziczną dzierżawą. Po 1945 roku we wsi zorganizowano PGR[4]. W 2008 roku w Wityniu założono winnicę "Łukasz" zaliczaną do Lubuskiego Szlaku Wina i Miodu[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 149019
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1475 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ The Genealogical Gazeteer (GOV)
- ↑ Wojciech Strzyżewski (red.), Dzieje Świebodzina, Świebodzin: Muzeum Regionalne w Świebodzinie, 2007, s. 536-538, ISBN 83-922814-3-8, OCLC 173258419 [dostęp 2020-09-26].
- ↑ Winnica Łukasz | Lubuski Szlak Wina i Miodu [online], szlakwinaimiodu.pl [dostęp 2020-11-22].