Wołodymyr Iszczenko

Wołodymyr Semenowycz Iszczenko, ukr. Володимир Семенович Іщенко, ros. Владимир Семёнович Ищенко, Władimir Siemionowicz Iszczienko (ur. 1 października?/14 października 1914 w Mikołajowie, Imperium Rosyjskie, zm. 6 grudnia 1984 w Mikołajowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Wołodymyr Iszczenko
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wołodymyr Semenowycz Iszczenko

Data i miejsce urodzenia

1 października?/14 października 1914
Mikołajów

Data i miejsce śmierci

6 grudnia 1984
Mikołajów

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1930–1933 Drużyna im.IX Zjazdu Komsomołu ? (?)
1934–1935 Zawod im. A. Marty Mikołajów ? (?)
1937–1938 Sudnobudiwnyk/Dynamo Mikołajów 9 (1)
1938 Dynamo Odessa ? (?)
1939–1940 Sudnobudiwnyk Mikołajów 31 (6)
1941 Spartak Charków 9 (0)
1945–1946 drużyna m.Mołotow ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1948–1953 drużyna m.Mołotow
1955–1957 drużyna m.Perm (asystent)
1964–1965 Sudnobudiwnyk Mikołajów
1965–1971 Sudnobudiwnyk Mikołajów (asystent)
1971–1977 reprezentacja m.Mikołajów (juniorzy)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska edytuj

W 1930 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie im.IX Zjazdu Komsomołu z miasta Mikołajów. W 1934 roku został piłkarzem zespołu Zakładu im. A. Marty, gdzie pracował po zakończeniu szkoły średniej. W 1937 przeniósł się do Sudnobudiwnyka Mikołajów, który w następnym roku zmienił nazwę na Dynamo. Również w 1938 bronił barw reprezentacji Odessy oraz Dynama Odessa. W 1939 powrócił do Sudnobudiwnyka Mikołajów i został mianowany na kapitana drużyny. W 1941 przeszedł do pierwszoligowego Spartaka Charków. Po rozpoczęciu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej został ewakuowany z zakładem do uralskiego miasta Perm. Po zakończeniu II wojny światowej zasilił skład drużyny m.Mołotow, w której zakończył karierę piłkarza w roku 1946.

Kariera trenerska edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniowca. Od 1948 do 1953 prowadził drużynę m.Mołotow, a potem pomagał trenować permski klub. W 1964 stał na czele Sudnobudiwnyk Mikołajów, którym kierował do czerwca 1965. Potem do 1971 pracował w sztabie szkoleniowym mikołajowskiego klubu. Od 1971 do 1977 trenował juniorską reprezentację Mikołajowa. Przewodniczył Mikołajowskim Obwodowym Związkiem Piłki Nożnej.[1]

6 grudnia 1984 zmarł w Mikołajowie w wieku 70 lat.

Sukcesy i odznaczenia edytuj

Sukcesy trenerskie edytuj

drużyna m.Mołotow

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj