Wodospad Kamieńczyka
Wodospad Kamieńczyka (846 m n.p.m.) – najwyższy wodospad w polskich Sudetach[1], położony na trasie ze Szklarskiej Poręby na grzbiet główny Karkonoszy. Wodospad miał status pomnika przyrody[2], obecnie jest to obszar ochrony ścisłej, wchodzący w skład Karkonoskiego Parku Narodowego[1].
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Typ |
kaskadowy |
| Wysokość |
27 m |
| Liczba strug |
3 |
| Rzeka zasilająca |
Kamieńczyk |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°48′50,24″N 15°29′48,09″E/50,813956 15,496692
| |
Wodospad edytuj
Woda potoku Kamieńczyk spada trzema kaskadami z wysokości 27 m i wpada do Wąwozu Kamieńczyka. Kaskada środkowa początkowo tworzy jeden strumień, który półtora metra niżej rozdziela się na półkach skalnych[2]. Szerokość strumienia przy wodospadzie wynosi około 15 m, a niżej zmniejsza się nawet do 3 metrów. Ściany mają wysokość do 30–35 metrów[3][2]. U stóp wodospadu znajduje się pięciometrowy kocioł eworsyjny, wypełniony blokami skalnymi[2]. Poniżej wodospadu znajduje się kanion długości 100 m[4].
Historia edytuj
Za środkową kaskadą znajduje się grota, nazywana Złotą Jamą, sztucznie wykuta przez walończyków, którzy przed wiekami znajdowali tu ametysty i pegmatyt[1]. W XIX w. na fali zainteresowania turystyką górską wodospad stał się atrakcję turystyczną. W roku 1890 Towarzystwo Karkonoskie udostępniło go do zwiedzania. Z powodu nieszczęśliwych wypadków ściany gardzieli przykryto siatką, która miała zapobiec spadaniu obrywających się odłamków skalnych[2]. Wodospad był jedną ze scenerii filmu Opowieści z Narnii: Książę Kaspian[4].
Legenda edytuj
Z wodospadem związana jest legenda, jakoby w skład wody wchodzą łzy siedmiu rusałek opłakujących jedną z nich, Łabudkę[4], która poszukując swego ukochanego Kamieńczyka Bronisza zginęła w przepaści. Rusałka była wielokrotnie ostrzegana przez siostry, by trzymała się z daleka od śmiertelnika; ta jednak powierzyła mu swoje klejnoty, które ukochany miał sprzedać, a zdobyte w ten sposób pieniądze miały być przeznaczone na leczenie chorej matki ukochanego. Gdy oblubieniec nie wracał, rusałka wyruszyła spod Łabskiego Szczytu, po drodze widząc Kamieńczyka. Pośliznęła się jednak i spadła w przepaść[1].
Turystyka edytuj
Zwiedzanie wodospadu jest płatne i odbywa się w określonych godzinach[1]. Dojście do stóp wodospadu odbywa się stalowymi podestami, umocowanymi do lewej (orograficznie) ściany Wąwozu Kamieńczyka. W ramach zakupionego biletu każdy zwiedzający otrzymuje wypożyczony kask, który zapewnia ochronę przed ewentualnymi okruchami skalnymi, jakie na skutek naturalnej erozji mogą odpadać od skał powyżej. Niedaleko wodospadu znajdują się schronisko „Kamieńczyk” i „Szałas Sielanka"[4]. Z tarasu obok nich również można podziwiać wodospad.
Szlaki turystyczne:
Główny Szlak Sudecki: Szklarska Poręba – schronisko „Kamieńczyk” – Szrenica – Przełęcz Karkonoska[5]
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Wodospad Kamieńczyka – Szklarska Poręba. [w:] Rzuć i jedź [on-line]. [dostęp 2017-12-30].
- ↑ a b c d e Maciej Gontarek, Andrzej Paczos, Ścieżka przyrodnicza na Szrenicę, Karkonoski Park Narodowy, s. 27.
- ↑ Tablica informacyjna obok wejścia do Wodospadu Kamieńczyka [online], 14 sierpnia 2017 [dostęp 2017-08-16].
- ↑ a b c d Atrakcje i zabytki Wodospad Kamieńczyka. [w:] Szklarska Poręba [on-line]. [dostęp 2018-01-09].
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2020-09-25].
Linki zewnętrzne edytuj
- Wodospad Kamieńczyka - Zackelfall, Zackenfall na portalu polska-org.pl
- Archiwalne widoki wodospadu w bibliotece Polona