Wojciech Ostrowski – polski piłkarz ręczny i trener piłki ręcznej.

Jego kariera silnie związana jest ze Stalą Mielec. Grał w drużynie tego klubu[1], zajmował się szkoleniem młodzieży i seniorów. Po raz pierwszy powierzono mu funkcję drugiego trenera w drugiej rundzie sezonu 1985/1986[1]. W lutym 2007 zastąpił Edwarda Strząbałę na stanowisku pierwszego trenera. Stal grała wówczas w ekstraklasie, ale po 18 kolejkach miała jedynie 9 punktów i plasowała się na przedostatnim miejscu w tabeli[2][3]. Drużyna nie zdołała się utrzymać, ale w kolejnym sezonie, wciąż prowadzona przez Ostrowskiego, wygrała rozgrywki I ligi i ponownie awansowała[4]. Po tym sukcesie Ostrowski ogłosił zakończenie kariery trenerskiej[4][5] (choć w dalszym ciągu zajmował się szkoleniem młodzieży w Stali) i został zastąpiony przez Ryszarda Skutnika.

Wojciech Ostrowski pracował również jako szkoleniowiec w klubach francuskich i kanadyjskich, trzykrotnie zdobywał tytuł Mistrza Kanady[3].

Został wybrany na trenera roku 2008 w plebiscytach Korsa[6] i Nowin[7].

Nagrody edytuj

  • 2006 – Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury[8]

Przypisy edytuj

  1. a b Fabryczny Klub Sportowy (FKS) „PZL – Stal” w Encyklopedii miasta Mielca
  2. Stal bez Strząbały. ZPRP, 2007-02-27. [dostęp 2011-11-19].
  3. a b Piotr Szpak: Nowy trener Stali. Nowiny24, 2007-02-28. [dostęp 2011-11-21].
  4. a b Wojciech Ostrowski: Chłopcy mi uwierzyli. hej.mielec.pl, 2008-04-27. [dostęp 2011-11-21].
  5. Artur Róg: Koniec ery Wojciecha Ostrowskiego?. SportoweFakty.pl, 2008-04-27. [dostęp 2011-11-28].
  6. W rytmie dostojnych jubilatów. Korso, 2010-03-17. [dostęp 2011-11-28].
  7. Waldemar Mazgaj: 49. plebiscyt na 10 Sportowców Podkarpacia: Wojciech Ostrowski Trenerem Roku. Nowiny24, 2009-01-31. [dostęp 2011-11-28].
  8. Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. gdansk.pl, 2016-06-23. [dostęp 2016-06-23]. (pol.).