Wojciech ze Szlatyna

Wojciech ze Szlatyna (Wojciech ze Szletyna[1], Wojciech Szlatyński[2], ur. XIV w., zm. XV w.) – polski szlachcic, wzmiankowany w 1403 i w 1409 roku jako właściciel Szlatyna i Łubcza (woj. lubelskie).

Wojciech ze Szlatyna
Data urodzenia

XIV w.

Data śmierci

XV w.

Ród

Szlatyńscy

Dzieci

Andrzej Szlatyński

Administracja

Właściciel Szlatyna
i Łubcza (1403, 1409)

Wojciech ze Szlatyna w źródłach

edytuj

Wojciech ze Szatyna w 1409 roku wraz dziedzicami sąsiednich wsi ufundował pierwszy kościół (zapewne drewniany) w pobliskim Gródku. Po ukończeniu budowy wraz z współfundatorami udał się do biskupa chełmskiego Jana Biskupca z Opatowic z prośbą o błogosławieństwo dla nowej parafii. Biskup erygował parafię 13 kwietnia 1420 r. i w dniu 26 lipca 1420 r. osobiście dokonał konsekracji kościoła p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny[3][4][5].

Potomek lub krewny Wojciecha ze Szlatyna

edytuj

W 1479 r. jako właściciel Szlatyna wzmiankowany jest Andrzej Szlatyński, potomek lub krewny Wojciecha[4].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Brykowski R, Smulikowska E. (red.), 1982, Katalog zabytków sztuki w Polsce, T. 7, Dawne województwo lubelskie, z. 17, Tomaszów Lubelski i okolice; Polska Akademia Nauk, Warszawa, ISBN 83-918873-4-0.
  2. Bondyra W., 1993. Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Dzieje Zamojszczyzny; Lublin, Zamość.
  3. Przyp. 1.
  4. a b Przyp. 2.
  5. Jubileusz kościoła św. Anny w Gródku, Niedziela zamojsko-lubaczowska, nr 29 (565), rok 7, 19.7. 2009; Zamość.

Bibliografia

edytuj